Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów

Masz już subskrypcję? Zaloguj się!

Transkrypcja video Współczesne czynniki ryzyka uzależnienia od sieci

00:00:00

 

00:00:05

 

00:00:15

Ta pierwsza część związana będzie z tymi współczesnymi czynnikami ryzyka, które bezpośrednio wpływają na dominikę. Pracę z pracy z dziećmi i nastolatkami zmagającymi się z nowymi uzależnieniami. Ja sobie pozwolę, by przytaczać też przykłady osób dorosłych, ponieważ jeżeli chodzi o dzieci i o.

00:00:34

Młodzież uzależnioną od nowych.

00:00:37

To niezwykle istotne znaczenie ma takie taki kontekst systemowy, czyli rodzinny. W takiej perspektywie psychoterapii systemowej, który pokazuje, że bez tej higieny cyfrowej po stronie.

00:00:50

Stronie reszty rodziny i bez zdrowych zachowań po stronie reszty rodziny. Praca terapeutyczna samym dzieckiem czy nas.

00:00:50

Rodziny i bez zdrowych zachowań po stronie reszty rodziny. Praca terapeutyczna samym dzieckiem czy nas.

00:00:58

Spadkiem jest skazana na napo.

00:01:00

 

00:01:01

Czyli dosyć istotne, będzie będzie rozumienie. Coś się dzieje z całą rodziną, uzależnioną od mediów cyfrowych, a nie tylko z samą samym dzieckiem.

00:01:01

 

00:01:12

Jak by to jest zawsze praca systemowa trudno. Trudno by było przyjąć inny kontekst pracy. Jeżeli nie, nie wiem jakie Państwo macie dotychczasowe doświadczenia w pracy z terapią uzależnień, natomiast w takiej perspektywie terapeutycznej z osobami uzależnionymi od substancji psychoaktywnych nie jest aż tak bardzo istotna praca systemowa. Natomiast w perspektywie pracy z osobami uzależnionymi.

00:01:36

 

00:01:36

 

00:01:37

Nowych technologii to praca systemowa jest takim jakby klub bez bez tej tego systemowego kawałka nie jesteśmy w stanie pójść.

00:01:46

Pójść do przodu, dlatego, że najczęściej dzieci, które są uzależnione, pochodzą z rodzin, w których higiena cyfrowa nie obowiązuje. Czyli jest tak dużo czynników środowiskowych w tych tej w tych rodzinach, które podtrzymują uzależnienie dzieci albo delegują wręcz dzieci do wybierania świata cyfrowego.

00:02:06

I aktywności w świecie cyfrowym, czyli pomijania świata analogowego.

00:02:11

 

00:02:13

Chciałam w ogóle rozpocząć ten element.

00:02:16

Wykładu tak naprawdę związanego z contextual nym charakterem uzależnień cyfrowych. Od takiego stwierdzenia, że zachowanie dziecka jest zawsze odpowiedzią jest takiej perspektywy.

00:02:26

Chciałabym, żebyśmy zaczęli zaczęli rozmawiać o psychoterapii dzieci i młodzieży, szczególnie tej, która wykazuje problemy w obrębie zarządzania swoją samokontrolą, czyli i impulsami. Tak, bo o tym też jakby warto wspomnieć, że przede wszystkim w uzależnieniach od nowych technologii.

00:02:45

I taki kluczowym problemem jest trudność w kontroli impulsów albo wyćwiczony model kontrolowania pewnych różnych impulsów wewnętrznych też emocjonalnych, czyli takich behawioralnych, wyćwiczonych schematów.

00:03:00

Używa jakby wracając tak, że jakby ten komponent taki związany z uzależnieniami cyfrowymi jest odpowiedzią na trudności w zarządzaniu emocjami, czy czy czy schematami behawioralnymi i teraz zachowanie dziecka jest zawsze odpowiedzią na.

00:03:16

Na warunki środowiskowe, w których to dziecko się się się wychowuje, na pewien pewnym rodzaju rytuałów i zachowań członków rodziny, w którym to dziecko się, w którym rodziny, w której to dziecko się wychowuje na oczekiwania kulturowe, w których dziecko jest wychowywane, jest takie piękne powiedzenie afrykańskie, które mówi o tym, żeby wychować dziecko, potrzebna jest cała wioska, bo właśnie wtedy dziecko ma szansę na to, żeby tych odpowiedzi było bardzo dużo na bardzo różne środowiska. Tak.

00:03:25

 

00:03:46

 

00:03:46

Czyli jakby zaczynając od kontekstu, to spójrzcie, że rzeczywiście my dziś nie wykorzystujemy całej wioski to do wychowywania jednego dziecka, czyli środowisko dziecka wychowawcze zaczyna się zawężać i o tym należy zacząć rozmawiać i rozmyślać w takiej perspektywie profilaktyczne, kompensując ej, tak, czyli środowiska dziecka zaczyna być bardzo środowiskiem, zawężonym zacz.

00:04:11

Znamy film ograniczać wpływ różnych osób i okoliczności na wychowanie naszych dzieci.

00:04:19

Początkowo ten wpływ był być może zbyt duży i my jako rodzice, tak czy specjaliści zaczęliśmy typować środowiska i.

00:04:28

Ludzi, którzy mogą mieć wpływ na proces wychowawczy dzieci i zawężając go. Natomiast dziś mamy atomizacja rodzin i tych grup do tak zwanych małych grup społecznych i właściwie te dzieci wychowują się w domach.

00:04:44

Fill szkołach, czasem w jakiś grupach rówieśników.

00:04:49

 

00:04:49

Czych i ten wpływ jest zdecydowanie za mały, ponieważ jakby członkowie jednej rodziny mają zbyt mało mało bogaty repertuar zachowań, który mógłby wzbogacać repertuar zachowań dziecka, czyli w dużym skrócie.

00:05:03

Jeżeli dziecko wychowywane jest przez 2 dwójkę swoich rodziców i ci rodzice mają bezpośredni wpływ na to dziecko, to tak naprawdę to, co oni prezentują temu dziecku jest zbyt mocno homogeniczny.

00:05:14

Ona jest zbyt mało różnorodne, aby dziecko mogło wybrać swój model zachowania, dlatego, aby wychować dziecko no do tego, aby wychować dziecko, potrzebna jest cała wioska, ponieważ dziecku należy dostarczyć różnych wzorców wychowania.

00:05:20

 

00:05:27

W tej chwili.

00:05:28

Systemy rodzinne, zamknięte, szczelna systemy rodzinne, które nie dopuszczają osób z zewnątrz zaczynają być zbyt homogeniczne, dlatego dzieci tak bardzo poszukują różnych wzorców zewnętrznych. Tak.

00:05:41

 

00:05:42

Jakby wracając do do kontekstu, to w takim kontekście zachowanie dziecka jest zawsze odpowiedzią na warunki środowiskowe, w których się wychowuje.

00:05:51

No i w tej chwili jakby dążymy w takim do takiego miejsca, w którym to rodzina największym stopniu odpowiedzialna jest za kształtować za kształtowanie prawidłowych zachowań cyfrowych u dzieci. Tak, czyli żeby to rodzinę niesie to brzemię odpowiedzialności.

00:06:07

 

00:06:07

Ponieważ najczęściej środowiskiem wychowawczym każdego dziecka jest rodzina, w którym ona się wychowuje. I to rodzina ma największy wpływ na kształtowanie postaw strategii behawioralnych, przekonań czy schematów postępowania u takiego młodego człowieka to jest dość trudne, ponieważ młodzi ludzie w takim w takim środowisku nie są w stanie zobaczyć niczego nowego i niczego innego, więc jeżeli członkowie danej rodziny.

00:06:32

 

00:06:32

Mają nieprawidłowe postawy wobec świata cyfrowego. To dziecko również będzie je prezentować po, ponieważ ono chłonie jak gąbka i ma zbyt mało mało punktów odniesienia, jakbyśmy coś się cofnęli wstecz na przykład do wielopokoleniowych środowisk wychowawczych.

00:06:45

No to wtedy tam była jakaś jacyś rodzice, którzy są zaabsorbowani pracą byłam na takim w takim okresie swojego życia.

00:06:53

Byli jacyś dziadkowie, którzy przyjmowali, reprezentowali inny transfer wartości i inny model postępowania. Taki sprzed kilku lat, który był.

00:07:02

Kład środek ciężkości na inne aspekty życia. Byli jacyś sąsiedzi pomiędzy, pomiędzy którymi była wymiana.

00:07:10

Modeli życia, którym dziecia dzieci mogły się przyglądać. Tak, była jakaś ciocia, która przyjeżdżała jakiś wujek, którzy którzy przyjeżdżali na.

00:07:19

Nie iminy.

00:07:19

Na imieniny urodziny albo po prostu wpadali na kawę posiedzieć i spędzić z daną rodziną czas, więc ten transfer różnych wartości i modeli życia był bardzo różnorodny, więc dziecko mogło wybierać teraz trochę jest dzieci są troszkę skazane na to, żeby powielać model funkcjonowania swoich rodziców, ponieważ inne modele są dla nich mało dostępne i to jest trochę problematyczne wtedy, kiedy mamy rodzinę uzależnioną, cyfrową, ponieważ to dziecko nie ma punktów odniesienia, więc psychoterapii.

00:07:19

 

00:07:20

 

00:07:48

 

00:07:49

Dzieci i młodzieży zawsze patrzymy na warunki środowiskowe jako jako na podstawowy czynnik kształtujący nieprawidłowe zachowania, czyli takiej w takim kontekście Jestem terapeutą, głównie systemowym.

00:08:02

Poza tym, że Jestem certyfikowanym terapeutą uzależnień, ale myślę systemowo o zaburzeniach i szczególnie dzieci i młodzieży. I myślę sobie, że zaburzenia u dzieci i młodzieży są zawsze odpowiedzią.

00:08:12

Na to, co się dzieje w systemie, w którym dziecko jest wychowywane, czyli jest to objaw nieprawidłowego funkcjonowania systemu, a nie objaw nieprawidłowości tych wewnętrznych takich intra psychicznych. Bardziej myślę sobie, że jest to odpowiedź na interpersonalne.

00:08:29

 

00:08:30

Które są w systemie rodzinnym danego dziecka, aniżeli ten ten intra psychiczny czynnik dziecku. Jak patrzymy sobie, diagnozujemy doros.

00:08:40

 

00:08:40

Złego to też możemy w ten sposób na to spojrzeć, ale tam rzadziej jest to odpowiedź na problemy systemu, choć każdy terapeuta systemowy powiedziałby, że każda choroba jest odpowiedzialna.

00:08:50

Problemy systemu, natomiast u dorosłych raczej patrzymy na te czynniki osobowościowe tak osobowościowe, albo jakieś wewnętrzne przekonania, jakieś automatyzmy wyćwiczone przez lata jakieś doświadczenia, tak czy czy jak szukamy tej etiologii zaburzenia tak gdzieś w jakichś doświadczeniach danej osoby. Natomiast u dzieci skupmy się bardziej. Warto się skupić na tym czynniku środowiskowym.

00:09:11

I warto patrzeć na dziecko jako na osobę, która wybiera taki model funkcjonowania.

00:09:18

A po to, żeby w tym systemie społecznym podstawowym swoim móc przetrwać. Czyli jest to odpowiedź na środowisko. Tak, czyli to tak jak ryba, która żyje w środowisku wolnym lll lll Wytworzyła Skrzela tak albo jak wielbłąd, który ma garby.

00:09:27

 

00:09:39

EE, w których prze przechowuje wodę. W związku z tym, że żyje na pozytywy, wytworzył te garby. Tak, czy tak jak my?

00:09:46

W związku z tym, że wyszliśmy ll, zeszliśmy z drzew, zrzuciliśmy ogromny tak czy jakby raczej to, co się zadzieje Wa w takiej perspektywie psychopatologii u dzieci jest odpowiedzią na warunki środowiskowe. No i teraz jeszcze jakby jedna ważna rzecz.

00:09:48

 

00:10:01

 

00:10:02

Zrób dziecko się wychowuje jedna ważna rzecz, że to się to nie dotyczy zaburzeń rozwojowych, tak? Czy ja w tej chwili nie mówię o spektrum autyzmu, albo jakimś nierównomiernym, nie nie harmonijnym rozwoju, czyli w tej takiej perspektywy psychologii rozwojowej.

00:10:17

Tylko mówię o zaburzeniach behawioralnych poznawczo behawioralnych, z kręgu zaburzeń kontroli, impulsów i popędów, czyli o zaburzeniach związanych z uzależnieniem.

00:10:29

Że, że główny nacisk kładziemy sobie na na ten czynnik środowiskowy.

00:10:35

 

00:10:37

Więc po nowoczesność charakteryzuje się bardzo specyficzna i ja sobie znalazłam taki Cytat filus Karol to jest Cytat z książki Alicja w Krainie Czarów, który w mojej opinii najbardziej oddaje oddaje cechy ponowoczesności, czyli tego kontekstu cywilizacyjno kulturowego, w którym my żyjemy.

00:11:00

 

00:11:00

I Popatrz jak ten Cytat brzmi, bo tu jak widzisz trzeba biec tak szybko jak się potrafi, żeby zostać w tym samym miejscu.

00:11:08

Jeżeli chce się znaleźć w innym miejscu, trzeba biec 2 razy szybciej i to jest Cytat, który według mnie jest epicentrum ponowoczesności. Po pierwsze, aby móc nadąża.

00:11:20

 

00:11:20

Nie za utrzymaniem pozycji jest tą taką cechą ponowoczesnej o nowoczesności. Najbardziej klasyczną, czyli taka potrzeba wykonywania różnych czynności też związanych samo doskonaleniem z rozwijaniem się z wytwarzaniem ruchu po to, żeby zostać w tym samym miejscu. Czyli mamy ciągłą potrzebę, jakby takie poczucie, że jeżeli nie będziemy aktywni, jeżeli nie będziemy.

00:11:48

 

00:11:49

Działać, jeżeli nie będziemy się starać, jeżeli nie będziemy w ciągłym ruchu, ja myślę o ruchu w kategorii takiego ruchu mentalno fizycznego.

00:11:54

 

00:12:00

Tak, czyli nie tylko ruch fizyczny, ale ruch związany z ciągłym myśleniem z ciągłym doświadczeniem z ciągłym oglądaniem z ciągłym słuchaniem, z ciągłym śledzeniem, że jeżeli nie będziemy wykonywać tego ruchu.

00:12:12

 

00:12:12

To przepadniemy. Jest to też jedno ze źródeł syndromu fomo, syndromu, który jest jego nazwa, jest akronimem. Od pierwszych słów nazwy tej tego syndromu, czyli filmow Missing out, czyli lęk przed pominięciem. Tak, czyli jeżeli ja nie wykonuję pewnej pracy.

00:12:34

Pewnej pewnego ruchu nie wprowadzam w swoim życiu. To mi ten pociąg ucieka, czyli tak jakby biec obok pociągu, który jedzie i liczyć na to, że będzie się ciągle patrzeć w samo okno pociągu.

00:12:37

 

00:12:37

 

00:12:47

Czyli ja muszę bardzo wiec bardzo wprawiać siebie w ruch, żeby nadążyć za światem, w którym chcemy pozostać. Czyli mamy jakieś takie poczucie uciekania świata? Tak, czyli uciekania kontekstu, czyli my musimy go dogonić, czy jakbyśmy spojrzenie na język, na narracje społeczne nasze.

00:12:54

 

00:13:04

Można, które dotyczą rzeczywistości, w której żyjemy. To w tej narracji jest to też ukryte tak, czyli nadążanie za trendami podążanie za trendami sama samo zjawisko trendów już pokazuje.

00:13:17

Tak, czyli rebranding na przykład w takim kontekście psychologii biznesu, czyli ciągłe odświeżanie po to, żeby konsumpcyjny świat mógł nadążać za tą nową.

00:13:17

 

00:13:17

 

00:13:29

Nową perspektywą.

00:13:30

I 2 to żeby znaleźć się w innym miejscu, trzeba biec 2 razy szybciej i w to w tym są ukryte jakby inne treści jedna to taka, że musisz się 2 razy bardziej wprawiać w pewien rodzaju pewnego rodzaju ruch, żeby żeby rozwijać się, czyli tak naprawdę rozwój polega na przekraczaniu dotychczasowego miejsca.

00:13:46

 

00:13:56

A 2 to takie, że jest jeszcze jakieś inne lepsze miejsce czy jest jeszcze jakiś inny lepszy kontekst? Czyli jest jeszcze jakiś jest jakiś jakaś jakieś eldorado, do którego my w takiej perspektywie rozwojowej podążamy i teraz chciałabym, żebyście zwrócili uwagę na to, że nie ma tu.

00:14:13

 

00:14:14

W tej perspektywie ponowoczesności współczesności nie ma tutaj miejsca na bezruch, czyli na to, że ja od pozwalam moim zmysłom moim moim.

00:14:29

 

00:14:30

Mojemu wzrokowi mojemu słuch owi moim myślom, moim emocjom i mojemu ciału, że ja pozwalam na odpoczynek i że stego jest jakaś wartość, czyli z braku stymulacji nie ma wartości, brak stymulacji nie jest wartością i to jest to to to takie no nadrzędne klasyczne przekonanie osób uzależnionych od na przykład mediów społecznościowych albo od serwisów informacyjnych, albo w ogóle od.

00:14:58

EE aktywności intelektualnej albo doświadczeń owej w sieci tak, czyli oni mają ciągle takie poczucie, że ten bezruch, który który się wprawiają wtedy, kiedy odłączają się od sieci, on jest bezwartościowy?

00:15:05

 

00:15:10

On jest utratą, bo spójrzcie, który nawet nie jest tak, że jeżeli, bo tu jak widzisz, trzeba biec szybko, jak się potrafi, żeby zostać w tym samym miejscu, czyli jeżeli ja nie Jestem w ruchu, tylko Jestem w bezruchu, to nie tylko od niczego nowego nie zdobywam, ale omija mnie Wszystko to, co się dzieje.

00:15:27

 

00:15:27

Czyli tracę nie tylko się nie rozwijam, ale tracę, czyli po pierwsze bezruch nie jest wartością, która sprzyja rozwojowi, a po 2 ja tracę.

00:15:37

Jeżeli Jestem w tym bezruchu i to jest jeden z powodów, dla których właśnie techniki uważność owym main wspólna sowe, tak jest związane ze zwalnianiem i nadawaniem temu wartości.

00:15:50

Są takie skuteczne, tylko teraz trzeba być bardzo uważnym. Na nadawanie temu wartości. Jeżeli ja proponuję komuś techniki, uważność owe imajin funneh owe.

00:16:00

I używam do tego taki argumentacji, że zatrzymanie się i uważność na otaczający cię świat będzie źródłem twojego rozwoju. To podtrzymuje to nie adaptacyjne przekonanie. Tak, czyli w ogóle, jakby spojrzeć na konstrukt taki rdzenny.

00:16:17

 

00:16:17

 

00:16:18

Życiowy tych osób to tam jest przekonanie, że rozwój jest najwyższą wartością, a rozwój to przekraczanie.

00:16:27

Tego miejsca, w którym Jestem w tej chwili tej konstytucji osobowościowych, którą Jestem dziś. Eee, no więc Uważajcie. No to jeżeli proponujecie komuś medytacje po to, żeby się rozwijał, to to jest przeciwieństwo medytacji. Ja nie mówię, że medytacja nie rozwija, ale celem medytacji jest odnalezienie wartości w bezruchu.

00:16:40

 

00:16:49

 

00:16:50

Ale nie wartości rozwoju osobistego, tyle osobisty, po prostu nam jakby zagarnął całą rzeczywistość, nie w wartości rozwoju osobistego, tylko w wartości bycia takim jakim Jestem tu i teraz, że to jest wartość, czyli nie jest wartością ciągły porzucanie starych wersji ja, ale wartością jest też ich konsumowanie, ich doświadczanie, przebywanie w nich.

00:17:14

 

00:17:15

To jest dosyć dosyć ważne i teraz jakbyśmy ja tutaj zaznaczyłam sobie płynność i cyber rzeczywistość, jak i jako taki kontekst, który tworzy po nowoczesność, bo przede wszystkim cyber rzeczywistość jest szyta na miarę tych potrzeb związanych z ruchem, ponieważ ona jest pełna ruchu, ona jest pełna stymulacji i w związku z tym.

00:17:38

Odpowiada na te potrzeby. Czy jest jakaś kulturowo wyprodukowana? Potrzeba związana z ciągłą stymulacją i cyber rzeczywistość jest odpowiedzią na tą kulturową potrzebę, ponieważ ona pozwala nam w formie takiej instant skróconej tego strumienia ruchu doświadczać, a płynność jest pojęciem, które wywodzi się z koncepcji BAU manowskiej i Zygmunt Bauman bauman, Polski socjolog już jakiś czas temu dosyć dawno.

00:17:54

 

00:17:57

 

00:18:08

Pisząc o ponowoczesności, mówił o tym, że w ponowoczesności.

00:18:13

Wszystko będzie płynne. Będzie zmienne, że najwyższą wartością będzie zdolność do przekształcania się aniek konstytu owanie się, czyli dążenie do zmiany.

00:18:24

Będzie stało w ponowoczesności jeszcze.

00:18:24

Będzie stało w.

00:18:26

Wci rzeczywiście w takim też miejscu jesteśmy, więc z jednej strony to ten kontekst to nowoczesny. Tworzy ta potrzeba płynności.

00:18:34

 

00:18:34

Czy ciągłego zmieniania się, a z 2 strony ta cyber rzeczywistość, która w tej płynności nam pomaga, czyli ona jakby pozwala nam rozgrywać w działaniu te potrzeby płynne przestrzeni, która oszczędza nasz czas, miejsce fill, czy możemy to zrobić szybciej? Tak czy ja mogę doświadczyć cyber rzeczywistości wielu rzeczy w ciągu dnia, na raz jednocześnie nawet wielu okienkach.

00:19:02

 

00:19:04

Czy jest to coś, czego nie mogę zrobić w świecie analogowym, więc to są jakby takie 2 2 najważniejsze aspekty i teraz chciałabym wam troszeczkę pokazać jaki ma jakie jaki kontekst dla rozwoju w ogóle mata płynnej nowoczesności? Jakie są miejsce?

00:19:19

Chyba pan powiedział kilka takich ważnych i aspektów, o których warto pamiętać pracując z młodzieżą to to jest to, to jest to pokolenie, które się w tej płynnej nowoczesności chowało. Czyli to jest to pokolenie, dla których, dla którego to są prawdy ostateczne takie prawdy najważniejsze takie konstrukty.

00:19:37

Rdzenne na temat rzeczywistości, która ich od.

00:19:40

To po pierwsze w płynnej nowoczesności niewiele rzeczy wiadomych jest z góry, a jeszcze mniej ma nieodwołalny charakter. Czyli mamy brak jednoznacznych kryteriów oceny, brak wartości absolutnych i uniwersalnych. Jesteśmy w epicentrum.

00:19:54

Kryzysu egzystencjalnego, tak jakbyśmy spojrzeli z takiej perspektywy filozoficzno egzystencjalnej, to wszystkie wielkie.

00:20:02

Filozofię na temat sensu istnienia i celu istnienia zostały obalone.

00:20:09

Nikt jednak nie jest podważone sceptycznie podważone, nikt jednak nie dał w to miejsce nowych odpowiedzi, a sceptycyzm jest takim rodzajem postawy filozoficznej, która towarzyszy dziś współczesnej człowiekowi, w której Wszystko jest zależne od wszystkiego. I ja rozumiem, jakby tą koncepcję sceptycyzmu, bo sceptycyzm bardzo nas mobilizuje do.

00:20:15

 

00:20:33

 

00:20:34

Aktywnego rok poszukiwania nowych rozwiązań tak do aktywnego zadawania sobie różnego rodzaju pytań. Natomiast takiej perspektywy egzystencjalnej to musimy mieć jakiś system wartości, który je ma nieodwołalny charakter.

00:20:49

Tak, czyli musimy w tej hierarchii wartości wiedzieć, co jest dla nas w naszym życiu nie globalnie, tylko co dla mnie w moim życiu stanowi hierarchię wartości, co jest dla mnie najważniejsze, które reguły wybrałam jako te reguły?

00:21:03

Którymi się zamierzam w życiu kierować?

00:21:06

To jest bardzo ważne, bo to implikuje później poczucie wartości tak, bo poczucie wartości jest takim doświadczeniem siebie, w którym ja wiem, że realizuję swoje wartości, więc żeby mieć poczucie wartości, muszę wiedzieć, co uznałam za wartość w życiu. To jest dość proste. Tak, bo ludzie się czasami.

00:21:21

Boksują strasznie ze swoim poczuciem wartości.

00:21:24

 

00:21:24

I zostałem, próbują jakoś wzmaku.

00:21:26

 

00:21:26

 

00:21:26

Zmieniać poprzez zmianę myślenia na swój temat, albo poprzez właśnie rozwój osobisty. Natomiast poczucie wartości, jak sama nazwa wskazuje, jest takim doświadczeniem poczuć owym, czyli osobistym, w którym ja wiem, że mam wartości, ale żeby wiedzieć, że ja je mam i realizuje, to muszę wiedzieć, co jest dla mnie ważne.

00:21:46

Czyli wiadomo ex pytamy każdego człowieka o to, co jest ważne, to każdy powie nam zdrowie, rodzina, pieniądze, tak rozwój i tak dalej.

00:21:56

Natomiast no to jest jakaś taka relacja, którą sobie ludzie przyjmą.

00:22:01

Po to, żeby żeby mieć poczucie, że mają jakąś hierarchię wartości. Natomiast jak na warsztatach pracujemy nad hierarchię wartości, to niekoniecznie.

00:22:08

 

00:22:09

Aktywność przekłada się na posiadane wartości, czyli ludzie deklarują, że mają jakieś wartości, jak są poproszeni o to, żeby zrobili sobie taką fotografię tygodnia i później podzielili swoją aktywność na taką, która wspiera wymienione wcześniej wartości.

00:22:24

To okazuje się, że to jest niekompatybilne, czyli hierarchia wartości, hierarchię wartości, a moja aktywność moją aktywnością tak i wtedy nic dziwnego, że ludzie mają debilne no abil nie doświadczają siebie.

00:22:33

Dlatego, że jeżeli robią coś innego niż.

00:22:36

 

00:22:36

Niż uznają za ważne. No to ten rozdźwięk powoduje, że myślą o sobie coraz gorzej.

00:22:45

Tak, czyli na pewnym etapie życia w pedagogice czy w psychologii, pojawiło się takie pojęcie stymulowania rozwoju i ono zrobiło zawrotną karierę tak, ponieważ pojawił się jakiś wytrych, który mógł sprawić, że nasze dzieci będą lepszymi wersjami samym samego siebie.

00:23:03

Tak, czyli jakby jak byśmy spojrzeli w takiej perspektywie kontekstu społecznego tego, o którym mówiłam wcześniej po nowoczesnego, czyli my jako rodzice, nie tylko sami chcemy się bardzo rozwi.

00:23:13

Ale szukaliśmy sposobu na to, żeby ten rozwój własnych dzieci stymulować, czyli żeby go przyspieszyć, żeby go skrócić. I teraz w tym kontekście pojawiły się tak zwane zabawki edukacyjne. Tak, czyli na rynku pojawiło się bardzo dużo różnych zabawek, które.

00:23:29

Miały pewien.

00:23:29

Miały pełnić funkcję edukacyjną. To już samo w sobie było dosyć pokraczne, dlatego, że zabawa sam jako jako narzędzie, po które sięga dziecko, jest swobodną formą eksplorował.

00:23:29

 

00:23:43

Monia tak doświadczania i ll.

00:23:46

 

00:23:46

Jakby kształtowania nowych doświadczeń, które są podstawą rozwoju. Tak więc dzieci same poszukują takich zabaw, które najbardziej rozwijają i w ogóle jest tak, że jak się dać, jest się swobodną przestrzeń do zabawy.

00:23:58

To one wybierają ten rodzaj aktywności zabawowej, która który jest idealnie dopasowany do ich aktualnych, rozwojowych potrzeb. Jak to już pisarze po tym pięknie pisał tak, ale jakbyśmy wrócili do tych zabawek edukacyjnych? Rynek został zalany zabawkami edukacyjnymi i w pewnym na pewnym etapie każda zabawka musiała pełnić jakąś funkcję edukacyjną.

00:24:17

Czyli nie tylko to była zabawa, ale też to była eduk.

00:24:20

 

00:24:20

I jak byśmy spojrzeli, coś się zaczęło dziać. To za powstały zaraz odpowiedzi na to zabawki, zabawki interakcyjne i te zabawki interakcyjne miały taki charakter jak jak mówca motywacyjny, czyli tak zahaczały dziecko. Tak, czyli spójrz na mnie i powiedz za mną zaśpiewaj ze mną ll.

00:24:41

Powtórz po mnie, tak?

00:24:43

 

00:24:43

Włóż kosteczkę do do kwadracik do do dziurki, czyli pojawiła się interakcja i tak naprawdę dzieci stały się odbiorcami stymulacji, bo jakbyśmy spojrzał i spojrzeli na w takiej perspektywy dziecięcej ex potrzeby eksploracji, to ona najnormalniej w świecie, jakie dzieci zostawić same sobie.

00:25:01

To one mają w sobie tą energię do tego, żeby eksplorować świat i poszukują narzędzi do tego, aby tego aby to zrobić tak, czyli nie musimy stymulować dzieci do swobodnej eksploracji świata, ponieważ.

00:25:13

One mają samą w sobie potrzebę nowości. No filia do fila jest cechą dziecięcą.

00:25:19

 

00:25:20

 

00:25:20

 

00:25:20

Największą taką najbardziej determinujący eksploracyjne zachowania dziecka. Cechą i teraz dzieci były są jakby z tej perspektywy. No chwili wewnętrznie stymulowane do eksplorowania świata, ale jak my przed nimi stawiamy telewizor i zabawki edukacyjne, interakcyjne, które próbują przejąć, czyli wyciągają tą motywację zewnętrzną na zewnątrz i stają się motywować, to jest zachęcać dzieci, pobudzać je, kształtować fill, kierować ich ich aktywnością.

00:25:46

 

00:25:50

To wtedy dzieci stają się tylko odbiorcami, porzucają tą wewnętrzną siłę, która nimi kier.

00:25:56

 

00:25:56

 

00:25:56

Pluje i stałem z takimi odbiorcami, które którzy czekają na to, co im świat zaproponuje, a świat tak naprawdę nie ma nam nic do zaproponowania.

00:26:06

Jeżeli my sami do tego świata nie wyjdziemy aktywnie i teraz jakbyśmy mieli porównać to do wycieczki, to możemy pojechać na wycieczkę sami z mapą i mieć wewnętrzną motywację do tego, żeby poznać otaczający nas świat, a możemy pojechać z przewodnikiem.

00:26:20

 

00:26:20

Bóg, który nas za rękę poprowadzi do do każdego z ciekawych miejsc, a później nam odczyta regułka i to jest różnica.

00:26:27

Polega na tym, że kiedy jedziemy sami, to stymulujemy swoją wewnętrzną część związaną ze sprawczość ą i eksploatacyjną postawą. A jeżeli jeżeli jedziemy z przewodnikiem i opieramy się na nim, to przestajemy być aktywni poznawczo i Motywacyjnie i stajemy się tylko odbiorcami tego, co nam świat zaproponuję.

00:26:44

Dzieci wychowywane w takim w takim kontekście stają się odbiorcami one później, jak są nastolatkami albo troszkę starszymi dziećmi to oczekują.

00:26:52

Że świat im coś zaproponuje. One przyjmują taką postawę. Nook.

00:26:56

 

00:26:56

Zainteresuj mnie zaproponuj mnie coś fill pokaż mi coś za ciekaw mnie i to te te potrzeby świetnie spełnia Internet tak, ponieważ on dokładnie taki jest, wyskakuje mnóstwo okienek mówi wejdź tu sprawdź to zobacz na to, czyli przyjmuje tą pierwotną funkcję rodzica. Jeżeli rodzic jest rodzi.

00:27:17

 

00:27:17

Ojcem, który jest ciągle w kadrze dziecka i ciągle chce robić za przewodnika, a później się wycofuje, to to dziecko będzie naturalnie tego przewodnika szukać i tym przewodnikiem staje się między innymi Internet.

00:27:29

Jak ja patrzę na dzieci w gabinecie, to często rodzice przyprowadzają i dzieciaki w okresie dorastania z taką taką z takim zarzutem jakby wobec dzieci, że one nie mają w sobie wewnętrznej motywacji, nie wiedzą, czego chcą, nie wiedzą, dokąd zmierzają i nie mogą wykrzesać energii do działania. No dokładnie takie te.

00:27:48

Ta postawa jest konsekwencją tej dziecięcej postawy, która została wypracowana.

00:27:54

 

00:27:54

Jeżeli rodzic mówi, spójrz tu zrób, to teraz jest czas na rysowanie, a teraz jest czas na zabawy w klocki, a teraz będziemy czytać bajki.

00:28:02

Ale teraz tak pójdziemy na spacer i nie zostawiać dziecku żadnej przestrzeni do do aktywnego działania. No to taki jest efekt i rzeczywiście jest to jeden z czynników.

00:28:13

Tak się trochę rozgadałam na ten temat jest dosyć ważne, bo to jest jeden z czynników, dla których dzieci tak bardzo lubią Internet, który jest aktywność cyfrową, która jest aktywnością.

00:28:25

Pełno motywacji zewnętrznej.

00:28:28

 

00:28:31

Nie jest to także taka przestrzeń, w której.

00:28:34

Rzeczywiście gdzieś, jakiej mają poczucie sprawstwa dużego, bo to one decydują tak, czyli czy gry komputerowe nas jest taka koncepcja, która mówi, że gry komputerowe wybierają te osoby, które potrzebują jakiegoś sensu i celu istnienia, ponieważ grach komputerowych są te archetyp owe postaci wojen, gosku mówiąc i w wcielanie się w te or he typowy postaci nadaje sens życia, życiu i istnieniu.

00:28:58

W czasem jest tak, że ten system ta hierarchia wartości to nie jest taki bezpośredni transfer wartości, żeby możemy nasz system wartości wziąć go przelać.

00:29:07

 

00:29:07

Ll do dziecięcego systemu wartości dziecko kształtuje swój system wartości. Swoją hierarchię wartości w oparciu o różne środowiska, w których, w których przebywa i rzeczywiście w tym okresie dojrzewania, kiedy dziecko wchodzi w ten okres adolescencji może się pojawić.

00:29:24

Absolutnie inna hierarchia wartości niż ta proponowana przez rodzinę, ale proszę pamiętać, że to nawet jeżeli dziś dziecko nie naśladuje waszego stylu życia, to nie znaczy, że ono nie gromadzić doświadczenia o tym stylu życia, że ono nie nie gromadzi strategii behawioralnych, które może użyć.

00:29:42

To może być bardzo trudne rodziców, jak widzi, że że stara się modelować, a dziecko jednak nie naśladuje. Ale to nie jest tak, że ja dziś modeluje i dziś dziecko mnie już naśladuje.

00:29:51

Bardzo często jest tak, że ja dziś coś modeluję, a moje dziecko przyjmuje tą strategię działania dopiero za 10 15 lat i to jest największa, największa. Taka ciekawostka, że my to modelowanie nie nie ma efektu w czasie teraźniejszym czasem miewa i super, ale najczęściej to jest odroczone w czasie.

00:29:58

 

00:30:11

Ona jest.

00:30:11

 

00:30:13

 

00:30:13

Więc to jest dosyć istotne, dobra, wróćmy to tego kontekstu. Mamy nowy rodzaj niepewności wynikające z nieznajomości celu, podczas gdy tradycyjna niepewność polegała nia nieznajomości środków i to jest bardzo ważne, ponieważ kiedyś człowiek poszukiwał swojej swojego celu w życiu. A jak go odkrywał swoje powołanie? A jak odkrywał to powołanie? Tak do tego służy okres dojrzewania.

00:30:27

 

00:30:37

 

00:30:38

To poszukiwał sposobu na jego ro rozwinięcie, tak na jego zaspokojenie na spełnienie. Natomiast dziś młodzi ludzie stoją przed takim przekonaniem.

00:30:47

Cechują się takim przekonaniem, że Wszystko jest dla nich dostępne i Wszystko jest możliwe i zdolny mieć tak, czyli niebo jest jest ograniczeniem, więc jakby?

00:30:58

 

00:30:59

Nie ma ograniczeń i oczywiście jest to nieprawda tak, bo mamy wiele ograniczeń i to jest.

00:31:07

Tak to nazwę coachingowa bzdura. Jeżeli my zaczynamy wierzyć w to, że nie dotyczą nas żadne ograniczenia, natomiast młodzież ma taką w tej chwili takie przekonanie, że Wszystko jest dla nich możliwe, więc takiej perspektywy, jeżeli ja mogę być każdym i mogę spełnić każdy sen o swoim życiu, to wybór jednej drogi życiowej jest stratą, a nie zyskiem. Więc dziś dzieciaki próbują jakby.

00:31:33

Lel być.

00:31:34

Świadczyć, jak najlepiej jak największej ilości wersji siebie.

00:31:38

Czyli szukają ciągle celu, jak konsumują llt odkrywane cele, czyli ja po prostu.

00:31:46

 

00:31:46

Nie wiem, testuje się, jakim będę influencerem albo jakim będę fotografem, albo jakim będę graczem, albo jakim będę, jaką będę modelką, albo tak jakim będę. Jutuberem testuje, jak poczuję, że zbliżam się do miejsca.

00:32:01

 

00:32:01

 

00:32:01

 

00:32:02

Stabilizuje się to we mnie i dokonuje ostatecznego wyboru wersji. Ja to natychmiast zaczynam poszukiwać innego celu. Tak, czyli to jest ten ten ten element płynności? Mamy też taki pierwszy moment w historii, kiedy ludzie mogą snuć narracje bez ograniczeń. Tak, czyli.

00:32:22

Mogą opowiadać innym o swoim życiu, kształtować swój wizerunek i snuć długą narrację, która jest dostępna dla innych. Dotychczas pamięć biograficzna była dostęp.

00:32:33

 

00:32:33

Ona tylko dla jej posiadacza, ewentualnie dla współtowarzyszy życia, ale też nie pełnej wersji. Tak w tej chwili jest tak, że pamięć biograficzna danego człowieka jest dostępna dla wszystkich.

00:32:46

Jeżeli on jest na przykład w mediach społecznościowych, tak możemy sprawdzić, gdzie spędzał wakacje rok temu, 2 lata temu, 3 lata temu.

00:32:54

 

00:32:54

 

00:32:54

 

00:32:54

Fill i ta pamięć biograficzna jest też taką pewną formą autokreacji, w którą ludzie zaczynają wtórnie wierzyć, bo na przykład pojawiają się im wspomnienia.

00:33:03

Przypomnienia na fejsbuku i wpadają w pułapkę własnej autokreacji, czyli ja najpierw wrzucam jakieś zdjęcia, jakieś opisy jakąś swoją aktywność do sieci, żeby zrobić wrażenie na innych, bo najczęściej taki to ma charakter albo w jakiś sposób wykreować swój wizerunek, a później po latach, jak mi przypomina Fejsbuk to wydarzenie.

00:33:22

 

00:33:23

To staje się?

00:33:24

Odbiorcom własnej autokreacji odbiorcom własnej pułapki to jest bardzo, bardzo niebezpieczne, niebezpieczne zjawisko, więc świat jest pełen możliwości, o których nie sposób poznać, a co dopiero je wykorzystać tak, a nie ostateczność, niekompletność, nie dookreślenie jest stałym, popatrzcie, stając się kimś, nie stałeś się jeszcze sobą.

00:33:46

 

00:33:46

Roztapia się nie tylko stałość tożsamości, ale i stałość przedmiotów. Tożsamość wydaje się trwała i solidna tylko wówczas, gdy patrzy się na nią z zewnątrz i tylko przez krótką chwilę, czyli nie ten proces dojrzewania rozciągam się w czasie. Tak czy ten proces tożsamościowych poszukiwań zaczyna być stałym doświadczeniem całego pokolenia.

00:34:08

 

00:34:08

Przez całą długość życia Wszystko jest kwestią wyboru. Poza przymusem dokonywania wyboru. Tak, czyli mamy też poparcie. To jest taka 2 strona.

00:34:17

Jeżeli ja Jestem sprawcza i mogę Wszystko, to jeżeli ja wybrałam taki model życia albo postępowania, który przyniósł mi straty, to też Jestem w 100 procentach za to odpowiedzialna pełne przekonanie o sprawczości to też pełne przekonanie o odpowiedzialności po 2 stronie i to jest też bardzo obciążające dla dla ludzi, ponieważ kiedy ja zaczynam rozumieć, że nie Jestem w pełni.

00:34:38

Tak stuprocentowo sprawcza.

00:34:38

 

00:34:40

 

00:34:40

 

00:34:40

Że na moje życie wpływ mają też inni ludzie. Ma pogoda, mają moje geny. Warunki środowiskowe, w których żyje sploty różnych okoliczności.

00:34:49

To też Jestem w stanie wtedy, kiedy poniosła poniosę porażkę przyjąć narrację, w której zakładam, że tak ja odniosłam porażkę w jakimś obszarze życia. Ale to nie jest tylko kwestia mojego, jakby wyboru, ale też splot różnych okoliczności środowiska ludzi.

00:35:05

Tak, czyli to jest w pewnym stopniu od czające, a jeżeli ja dbam o stuprocentowe poczucie sprawczości, to w sytuacji porażki.

00:35:13

Ponoszę stuprocentową odpowiedzialność i to jest druzgoczące.

00:35:16

 

00:35:17

Konsumpcjonizm nie służy zaspokajaniu pragnień, ale wyzwoleniu zachcianek owych fantazji, a zachcianki są siłą motywującą działanie tak, czyli my się bardzo kierujemy impulsami poczucia mi zachciankami. I rzeczywiście jesteśmy społeczeństwem impulsywnym końcu konsumpcjonizm, konstrukcja mistycznym i mało refleksyjnym. Całkiem nowe badania.

00:35:42

Pokazały, że ludzie je, jeżeli mają szansę korzystać z podpowiedzi sztucznej inteligencji, która wydaje im się być spraw sprawna, to wtedy porzucają własną refleksyjność.

00:35:52

 

00:35:56

Czyli nie chce im się w dużym skrócie wkładać wysiłku w myślenie, wolą korzystać z różnego rodzaju podpowiedzi. I to jest też jakby klubu Internetu. Tak, ponieważ algorytmy chociażby fejsbuka działają w taki sposób, że fejsbuk nam proponuje intuicyjnie.

00:36:13

Różne rzeczy na tablicy, które są związane z naszymi wcześniejszymi wyborami i kliknięciami polubienia mi.

00:36:20

EE, więc algorytm i zancia ma nam ułatwić korzystanie z sieci. Najpierw to jest taka bańka informacyjna. Tak najpierw my dokonujemy jakichś wyborów, a później algorytm uczy się tych naszych wyborów.

00:36:35

I podsuwa nam to, co w jego opinii nas będzie interesować i niebezpieczeństwo takich takich warunków jest takie, że jeżeli algorytm podsuwa nam tylko to, co jest zgodne z naszymi doświadczeniami poprzednimi i poprzednimi wyborami.

00:36:50

To my w ogóle nie poszerzamy swoich chorych horyzontów, tylko ciągle spotykamy się z.

00:36:54

W tym, co już akceptujemy i w ten sposób tworzymy społeczeństwo, które kiepsko reaguje na odmienne punkty widzenia. Kiepsko reaguje na odmienne systemy wartości, ponieważ ma bardzo mały kontakt z tymi z tymi z tymi perspektywami. Tak.

00:37:00

 

00:37:13

Więc, jeżeli ja Jestem cały czas na moim.

00:37:15

 

00:37:15

Fejsbuku, na którym mam znajomych, których sobie sama wybrałam i na którym na na którym na tablicy wyświetlają mi się treści ze stron, który ja sobie wybrałam.

00:37:25

I to jest moje główne źródło informacji. To ja z łatwością mogę uwierzyć, że wszyscy myślą podobnie jak ja wszyscy mają podobne przekonania.

00:37:32

Wszyscy mają podobne doświadczenia i podobny styl bycia im, więc jak wyjdę poza cyber, rzeczywistość trafię do klasy szkolnej i nagle się zorientuje, że moja koleżanka z ławki myśli coś zupełnie innego niż ja. To ja reaguję złością, bo mi to.

00:37:46

Rozwala mój wewnętrzny konstrukt na temat świata, czyli mam zbyt małe.

00:37:50

 

00:37:51

By zbyt małą szansę na to, żeby z różnorodnością świata się spotykać. Jak powstawał Internet i zaczynał być ogólnodostępny, to nam się wydawało, że to będzie okno na świat, tak, że to będzie taka przestrzeń, w której my będziemy się spotykać z różnymi kulturami, poglądami. I tak jest to możliwe pod warunkiem.

00:37:59

 

00:38:12

 

00:38:12

Wiem, że sami refleksyjnie poszukujemy odmiennych przekonań poglądów, doświadczeń w sieci, a jeżeli oddajemy to w ręce algorytmu, który nam podsuwa różne rzeczy chociażby w Google, jak wpiszecie jakieś hasło, to wpiszcie u siebie na komputerze i u kogoś innego jakiegoś innego posiadacza komputera. Zobaczycie, że Google na pierwszych miejscach zaproponuję wam coś zupełnie innego.

00:38:37

 

00:38:38

Więc jeżeli oddajemy to w ręce algorytmu, to właściwie jesteśmy więźniami swoich wcześniejszych upodobań, wcześniejszych przekonań stajemy się więźniami swojego własnego światopoglądu. To jest pułapka.

00:38:53

To jest jak wioska, na której ktoś żyje i nigdy nie wy wyściubić nosa na zewnątrz. Jeżeli nie nauczymy młodych ludzi podróżowania po Internecie, czyli wkładania wysiłku w poznawania, poznawanie nowych lądów, to będziemy mieli coraz bardziej.

00:39:10

EE zamknięte na odmienność.

00:39:14

 

00:39:15

Jakby perspektywy młodych ludzi będziemy mieli młodych ludzi, którzy nie potrafią poradzić sobie z tym, że ktoś ma odmienne zdanie, nie potrafią dyskutować i nie potrafią wnioskować. Są coraz bardziej napięci, poirytowani.

00:39:30

I Agresywni wtedy, kiedy spotykają się z odmiennością, tyle algorytmów jest sprawienie, żeby nam w tym Internecie było dobre, D.

00:39:38

 

00:39:38

Dobrze, co nie znaczy, żeby to było dla nas dobre. Ma nam być dobrze, czyli ma to być bez wysiłkowe nam Internet schlebia podstawia nam tylko to co lubi i sojusz lubimy.

00:39:50

Dlatego też ta przestrzeń jest taka bardzo atrakcyjna i dlatego usłyszycie u swoich młodych pacjentów, że oni w Internecie mają różnych przyjaciół i w tylko tam potrafią znaleźć ludzi, z którymi się tak świetnie rozumieją.

00:40:03

Czy wokół nich nie ma tych ludzi, z którym się świetnie rozumie? Oni są w sieci tak, bo to są te osoby, które oni spotkali w związku ze swoimi układania upodobaniami. Czyli to są bardzo homogeniczne środowiska.

00:40:15

EE, które są jakby bezpieczne dla nich kompatybilne z ich systemem wartości przekonań. Nic tam tych młodych ludzi nie zaskakuje, nic ich nie napina, nic ich nie zmusza do tego, żeby uczyli się tolerancji, na przykład między innymi.

00:40:35

 

00:40:35

Yy, chciałam wam jeszcze pokazać, że Internet jest wyrazem ekspresji człowieka w czasach płynnej nowoczesności. W związku z No wiadomo z globalizacją z doświadczeniami instant.

00:40:49

To są tymi tymi doświadczeniami, które można zrobić bardzo powierzchownie, doświadczyć bardzo powierzchownie, czyli ja nie muszę się zmienić wewnętrznie. Ja wystarczy, że stworzę sobie jakiś Awatar i mamy takie zjawiska jak multi w renia, czyli taki rodzaj.

00:41:05

I rodzaj syndromu, który związany jest z tym rozproszeniem. Tak, czyli jakby różnorodnym.

00:41:14

EE funkcjonowaniem w różnorodnych relacjach naraz, jednocześnie w Internecie.

00:41:20

 

00:41:21

To jest też związane z tak zwaną osobowością pastisz ową. To jest taki nowy rodzaj zaburzenia osobowości. On jeszcze nie ma swojego ukonstytuowania teoretycznego, ale jest w zamyśle dopiero osobowość pastisz owa.

00:41:34

To jest taka osobowość, która składa się z różnych fragmentów różnych doświadczeń i różnych. Ja czy jakby one ze sobą nie współpracują?

00:41:45

 

00:41:49

Osobowa osobowość pastisz owa, czyli taka złożona tutaj działamy po lewej stronie, taka złożona z różnych części, jak które nie do końca ze sobą ze sobą współgrają.

00:42:01

Tu mamy jeszcze takie wyzwania, które sobie zebrałam w postaci takich slajdów i memów, które są tak, że możemy samodzielnie i dowolnie kreować tożsamość związku z tymi różnymi kreacjami, które się zapisują jako całość. Powstaje tak zwana osobowość pastisz owa. Ludzie oddają się marketingowi osobowości.

00:42:18

 

00:42:18

EE i ta marketing osobowości polega na tym, że tworzymy tak zwaną markę osobistą. Pewnie słyszycie często to pojęcie marka osobista, tworzenie Marki osobistej, człowiek i jego tożsamości.

00:42:30

Jego postać staje się marką samą w sobie i nowy typ osobowości poza pastisz ową, czyli złożoną z tych różnych elementów to osobowość relacyjna, czyli tak.

00:42:40

Która manifestuje się tylko w relacji z 2 człowiekiem i teraz z perspektywy multi free liczności, czyli dużej ilości relacji, ta osobowość relacyjna będzie różnorodna, czyli przekładając na Polski w różnych relacjach, będziemy zachowywać się bardzo różnie i będziemy wyznawać różne systemy wartości i różne modele zachowania.

00:42:40

 

00:43:00

 

00:43:01

I wtedy młodzi ludzie mają takie poczucie, że friel nie wiedzą, kim są tak naprawdę, czyli która część mojego relacyjnego.

00:43:11

Ja jest tą częścią, która najbardziej mnie reprezentuję. Fill mamy jeszcze takie kawałki związane z mobilizowanie w siebie do do ciągłego ruchu.

00:43:23

To jest przekonanie, że przekraczanie norm i granic jest synem synonimem rozwoju, czyli rozwój dokonuje się poprzez zrzucanie. Stare jest.

00:43:30

 

00:43:31

Zakładanie nowej, że rozwój ilościowy jest lepszy niż jakościowy, czyli, że mama powinna mieć dużo różnych doświadczeń i zainteresowań.

00:43:40

I że konsumpcja FIL doświadczeń owa jest też kawałkiem rozwojowym.

00:43:46

Mamy też taki kawałek związane z tym, że tymczasowości krótko trwałość obiektów norm wartości roli społecznej, z którą się utożsamiamy, jest normą, czyli część część jest tak tutaj, część wdzięk, czyli wszystkie formy przemian są największą wartością, że odraczanie ostatecznego wyboru wartości norm i ról społecz.

00:43:46

Czy taki?

00:43:46

 

00:44:08

Związane jest z tym, że wybór jest stratą, a zbyt wiele możliwości wyboru powoduje multi franii czynność, czyli próbujemy wybrać wiele różnych rzeczy, wielu różnych wersjach.

00:44:18

Ja promujemy przede wszystkim przede wszystkim poczucie sprawczości w kulturze, w której żyjemy.

00:44:25

 

00:44:25

I jesteśmy kreacjonista.

00:44:27

Mi, czyli mamy takie poczucie, że rzeczywiście Wszystko od nas zależy. Czy jeszcze parę takich memów?

00:44:32

 

00:44:32

Które fill, które z którymi młodzież i dzieci się spotykają na codzień, a które obnażają właśnie te cechy ponowoczesności. Popatrzcie chociażby na ten z lewej strony.

00:44:42

Jeżeli jeżeli Żyjesz, to znaczy, że jesteś tu po to, aby zrobić coś wielkiego, popatrzcie to wydawałoby się niewinne. Natomiast patrzcie, co to implikuje tak źle poczucie wyjątkowości, potrzebę bycia wyjątkowym potrzebę bycia ważnym i potrzeby osioł.

00:45:00

 

00:45:00

Mieć coś wyjątkowego w swoim życiu. Nieważne dla kogo ważne, aby było to coś wielkiego dla ciebie. Ta 2 część troszkę jakby już ułatwia, znaczy jest troszkę bardziej zdrowa, jednak sama potrzeba wielkości coś wielkiego, coś wyjątkowego jest cechą cechą ponowoczesności.

00:45:20

Jeżeli chcesz coś mieć, dobrze zrobione, zrób to sam tak od początku do końca. To jest ten ten pan, który podlewa to drzew, co?

00:45:28

 

00:45:30

Następny mem, zrób coś nie ważne, co cokolwiek.

00:45:33

 

00:45:34

Albo wstawaj pół godziny wcześniej i zrób coś dla siebie. Tak za rok, za pół roku będziesz miała pewność, że to najlepiej zainwestowany czas w twoim życiu i teraz spójrzcie.

00:45:45

No to też jest niewinny, to się wydaje ok. To tak jak są te podręczniki, co robią ludzie sukcesu? Oni tam wstają o 6 rano i robią różne rzeczy z listy. Tak natomiast sen jest wartością bezruch jest wartością przestrzeń.

00:45:58

W której nie działamy?

00:46:00

 

00:46:00

Aktywnie jest.

00:46:02

Wartością samą w sobie spanie odpoczynek, marzenia senne, przestrzeń regeneracyjna jest wartością, stąd ja nie uważam za zdrowe, aby dzieciom, które uczą się higienicznego stylu życia, wmawiać, że Rezygnowanie z przestrzeni sennej na rzecz kolejnej aktywności jest zdrowa na to warto.

00:46:27

 

00:46:29

I tu jeszcze ten kontekst rodzinny tak ll takim mem on niby ma być zabawne, ale on nie jest zabawne, że przez 5 minut nie działał mi internet, więc postanowiłem zejść porozmawiać z moją rodziną wydają się być bardzo miłymi ludźmi.

00:46:41

To jest ten kontekst, w którym rzeczywiście jak spojrzymy sobie na internety, to to wiele osób promuje ten taki styl życia, w którym.

00:46:46

 

00:46:52

 

00:46:53

Ta rodzina, bycie razem doświadczenie razem jest ważna, ale w tym jest bardzo dużo autokreacji, bo jak pokazują wyniki badań, to bardzo mało rodzin rzeczywiście spędza ze sobą ze sobą czas.

00:47:05

Ja też tak odnośnie rodzi rodziców, potwierdzając wam, że że rzeczywiście rodzic jest potężnym zagrożeniem, jeżeli chodzi o uzależnienie od sieci, to chciałam wam pokazać, jaki jest wymiar rodzicielstwa.

00:47:17

Taki tu akurat wybrałam sobie takie zjawisko, jakim jest troll parenting. Ono się to jest tak, czyli takie trolowanie.

00:47:24

Własnych dzieci naśmiewanie się z nich Internecie i rzeczywiście rodzi.

00:47:27

 

00:47:27

Bezrefleksyjnie wrzucają zdjęcia swoich dzieci do internetów, które w jakiś sposób wydaje mi się im zabawne. Natomiast na dłuższą metę ośmieszają dzieci, czyli chłopiec w stroju baletnicy, który być może teraz to jest stare zdjęcie z Internetu. Być może teraz już ma jakieś 18 17 lat i pewnie jest to dla niego źródło wstydu albo dziecko, które robi za tackę podpalasz. Ja tutaj wrzuciłam też linka do filmu, który miał 120 milionów odsłon i był źródłem powstania w ogóle tego pojęcia troll parentingu.

00:47:57

Nie, to był chłopiec, który jechał, jechał sobie samochodem z rodzicami od dentysty i u tego dentysty dostał jakiegoś głupiego jasia.

00:48:10

I styl jechał w samochodzie w foteliku samochodowym. W związku z tym rodzice coś tam mówił. Styl jakieś głupoty, takie związane z tym z tym głupim jasiem i rodzice go nagrali i to co on tam mówił wrzucili do Internetu.

00:48:24

 

00:48:24

I ten filmik miał 120 milionów odsłon. Dziecko musiało zmienić szkołę.

00:48:31

Film ze względu na filmik, który nas się w Internecie, ponieważ było źródłem.

00:48:37

No było pośmiewiskiem, po prostu było źródłem ciągłych żartów i nie mogło się tej swojej tożsamości sieciowej związanej z tym.

00:48:44

Naruto jest przemoc ot tak to co rodzicielska nie mogło się tego pozbyć. W tej chwili jest taki trend pysznym, a na TIK toku jeżeli znacie TIK Toka.

00:48:53

Taki trend oblewania dzieci wodą i nagrywania tego jak one.

00:48:54

 

00:48:59

Jak one płaczą, jak one reagują na to ll cały świat to robił w Polsce w końcu ktoś to zgłosił do Rzecznika praw dziecka.

00:49:06

To jest nieprawdopodobne, że coś takiego się dzieje w sieci dzisiaj, kiedy już ta nasza świadomość jest coraz większa i 1000 ludzi jak nie miliony oglądają te filmiki, na których rodzice w rytm muzyki oblewają dzieci wodą z butelki, takie malutkie dzieci roczne, półroczne, dwuletnie i te dzieci reagują takim niepokojem, bo to jest zimna woda, która na nich spada i po prostu albo płaczą.

00:49:30

Rzadko kiedy się śmieją?

00:49:32

I to jest zabawne dla wszystkich i to jest trend na tiktoku współczesnym z tego tygodnia historia.

00:49:40

Więc jak mówimy o uzależnieniu dzieci od cyber rzeczywistości od czynności realizowanych w sieci to naprawdę przyjrzyjmy się najpierw naszemu pokoleniu, co ona wyprawia w sieci, bo ja mam czasami wrażenie, że bardziej rozważna jest ta młodzież, która do mnie przychodzi i te dzieciaki małe, które przychodzą niż ich rodzice.

00:49:40

 

00:49:40

 

00:50:03

Do jeszcze chciałabym, żebyśmy zwrócił mi uwagę na to, że relacje budują nas tak samo jak my. Budujemy relacje i że ta relacyjnych sieciowa jest jednym z najważniejszych.

00:50:10

 

00:50:16

Jakby źródło źródeł odniesienia, jeżeli chodzi o funkcjonowanie dzieci w grupach społecznych, czyli w dużym skrócie relacje cyfrowe, które cechują się innymi.

00:50:27

 

00:50:27

 

00:50:30

Zasadami na przykład saarburg albo innymi zasadami postępowania ze sobą.

00:50:36

 

00:50:36

Uczą dzieci relacji, czyli to te doświadczenia. Jest ich tak dużo tych doświadczeń Relacyjnych w sieci, że one stają się bazą do zdolności nawiązywania relacji w świecie analogowym i ja rzeczywiście pracując z dziećmi uzależnionymi rozpoznaje u bardzo dużej części z nich cechy fobi społecznej i niezdolność do nawiązywania relacji społecznych nie ze względu na to, że.

00:51:00

Wiem brakuje tym dzieciom empatii albo mają pierwotnie uszkodzone FIL umiejętności.

00:51:09

 

00:51:09

Wchodzenia w relacje albo albo więź na przykład z Bobbiego, jakbyśmy zdecydowali, to pierwotną więź mają uszkodzoną tylko dlatego, że tych zasad, które one się uczą w świecie cyfrowym, nie da się przełożyć do świata analogowego.

00:51:22

To są zupełnie inne zachowania społeczne i to jest kłopot. Jeżeli dziecko ma przewagę relacji społecznych w sieci.

00:51:32

 

00:51:33

Następny element to jest związane ze stymulacją. Tak, czyli w sieć dostarcza nam tyle stymulacji.

00:51:43

Że nie jesteśmy w stanie z tego świecie analogowym powtórzyć nie tylko ze względu na cyfrową far materię, czyli na działanie ekranów elektronicznych, które są już bardzo stymulujące świadczenia. Które dzieci?

00:51:53

To też ze względu na doświadczenia, które dzieci obserwują. To są akurat.

00:51:53

Też ze względu obserwują, to są akurat.

00:51:58

 

00:51:58

Materiały pato treści, ale spójrzcie o jakim jak bardzo to są pato treści stymulują stymulujące tak, czyli związane z granicznymi doświadczeniami związanymi z życiem i ze śmiercią dla młodego mózgu. To jest niezwykle stymulujące, ale też kształtujące potrzebę takiej stymulacji.

00:52:21

 

00:52:22

Jeżeli chodzi o kontekst, to też warto zerknąć na ten kontekst gier i wirtualnych światów, czyli nie tylko w takiej hmm takiej perspektywie, że przestrzeń gry gier wirtualnych jest przestrzenią bardzo atrakcyjną ze względu na to, że właśnie możemy wcielać się w rolę jakiegoś bohatera albo odnosić sukcesy, albo to jest już świetnie zrobione i świetnie.

00:52:45

 

00:52:46

Na stymuluje, ale też z perspektywy i Mersey Ności i Mersey Ność jest taką cechą wewnętrzną każdego człowieka polegającą na tym, że my możemy się albo wczuć w dużym skrócie i czuć się jak w grze, albo tego nie umiemy zrobić i teraz i młodsze dzieci zaczynają grać w gry komputerowe, tym bardziej mają tą podatności.

00:53:04

Mersey nową rozbudowaną, czyli w dużym skrócie odłączam się od ciała i Jestem mentalnie w grze i rzeczywiście czuje sensorycznie jakbym w tej grze była.

00:53:17

Czyli im wyższa i Mersey ność.

00:53:19

Tym większa ll większe prawdopodobieństwo, że takie dziecko się po prostu uzależni. Tak?

00:53:27

Od od Internetu i to jest też taka.

00:53:30

Coś takiego nowego, jeżeli chodzi o.

00:53:35

Uzależnienie od gier komputerowych.

00:53:37

Chciałam wam jeszcze zwrócić uwagę na darknet tak, czyli te te okoliczności, w których młodzież ma dostęp, młodzież i dzieci mogą mieć dostęp. Oczywiście, jeżeli wiedzę mam do darknetu się do.

00:53:46

 

00:53:47

Mogą mieć dostęp do treści bardzo patologiczny i na fading jako taki jako jako normę. Tak normę w tej chwili w relacjach międzyludzkich, gdzie możemy ignorować osobę, z którą jesteśmy w relacji interpersonalnej i rozmawiamy poprzez jednocześnie.

00:54:06

Grzebanie w telefonie z królowanie Sieci albo pisanie w tym czasie z inną osobą, czyli dla młodzieży zjawisko fading u, czyli ignorowania osoby, z którą rozmawiam poprzez grzebanie w Internecie jest normą.

00:54:19

 

00:54:19

Tak, czyli jak badania pokazują na stronie Stop fabik, że 87% nastolatków woli kontakt Bóg przez telefon niż kontakt twarzą w twarz i to jest rzeczywiście takie bardzo duże zagrożenie.

00:54:39

To są wyniki badań na naszym podwórku.

00:54:42

 

00:54:42

Robionych przez Fundację dbam o mój zasięg. Badania są świeżutkie E.

00:54:50

Były przeprowadzane 2015 2016 roku i popatrzcie 60% młodzieży w Polsce. Uważa, że w ich domach nie istnieją żadne zasady korzystania z telefonów komórkowych oraz Internetu. 60% tak, czyli mamy jakby.

00:55:04

 

00:55:04

Środowisko sieciowe, który jest cała wioska wychowująca nasze dzieci i środowisko analogowe, w którym nie pozwalamy ludziom na wpływ, czyli coraz bardziej ograniczamy wpływ ludzi na funkcjonowanie naszych dzieci, czyli nie poza nie pozwalamy dzieciom doświadczać tych tych tych wzorców. I teraz jedyną wioską, która wychowuje nasze dzieci jest wioska cyfrowa. Przy czym ta wioska cyfrowa.

00:55:29

Bez wioska pełna ludzi, których nasze dzieci sobie same wybierają o bardzo podobnych już stylach funkcjonowania do tych stylów, do tego stylu, które reprezentują nasze dzieci, czyli z perspektywy tej bańki informacyjnej.

00:55:42

 

00:55:43

No i jest to wioska, która rządzi się innymi zasadami społecznymi niż zasady analogowe. Kiedyś taki był fajny filmik, w którym ludzie próbowali zachowywać tak, jak w sieci w świecie analogowym, czyli na przykład wysyłali do siebie kciuki i uśmieszki na przystankach autobusowych albo przychodzili ze zdjęciem tego, co dzisiaj jedni pokazywali wszystkim vaud.

00:56:04

Busia albo do szkoły przychodzili pokazać, jak wstali, co jedli. Okazywało się ten filmik świetnie pokazywał, że zasady społecznej interakcji w sieci nie mają nic wspólnego z zasadami społecznej interakcji poza siecią.

00:56:20

 

00:56:20

Czyli są inne zasady społeczne, czyli tu mamy 60% dzieciaków, które mówią nie w moim domu nie obowiązują męża.

00:56:27

 

00:56:27

Inne zasady korzystania, czy nie masz żadnej cyfrowej? Higienie? 13% rodziców przyznało się, że pozwala swoim dzieciom dłużej korzystać z telefonów komórkowych Internetu tylko po to, aby załatwić swoje zaległe zaległe sprawy. Czyli mamy Internet jako niańkę, opiekunkę. Spójrzcie 80% nauczycieli prowadzących lekcje w ciągu ostatniego miesiąca korzystało z telefonu komórkowego w celach prywatnych tak apropo modelowania tak to też tu wiemy, popatrzcie jakich jak to środowisko się 80% z badanych nauczycieli.

00:56:58

Przez miesiąc korzystał oraz przynajmniej raz z telefonu komórkowego w celu prywatnym w trakcie lekcji.

00:57:05

33% uczniów przyznaje, że bardzo często korzysta z telefonu komórkowego na lekcjach do celów prywatnych.

00:57:12

 

00:57:13

19% młodzieży dopuszcza możliwość korzystania z telefonu komórkowego podczas trwania nabożeństwa. Tutaj patrzymy na taki kontekst kulturowy.

00:57:23

29% młodzieży dopuszcza możliwość skorzystania z telefonu komórkowego w.

00:57:28

Kinie i teatrze.

00:57:30

 

00:57:31

 

00:57:32

36% młodzieży dopuszcza możliwość korzystania z telefonu komórkowego podczas wspólnego posiłku z rodziną.

00:57:40

 

00:57:40

 

00:57:41

EE, to jest bardzo dużo, tak ten fading przy stołach to jest czymś po prostu koszmarnym. 27% młodzieży dopuszcza możliwość korzystania z telefonu komórkowego bez zestawu głośnomówiącego podczas prowadzenia samochodu. To jest bardzo dużo i spójrzcie na ten wynik. 84,9% młodzieży zna przynajmniej jedną osobę uzależnioną od korzystania telefonu komórkowego. To nam pokazuje 2 rzeczy z jednej strony, że mamy młodzież, uzależniono i jest tej młodzieży dużo.

00:58:12

A z 2 strony, że dzieci korzystają młodzież korzysta z jakimś własnych roboczych modeli.

00:58:19

 

00:58:19

Rozpoznawania uzależnienia, czyli młodzież jest świadoma, że są pewne wskaźniki, które pokazują, że to uzależnienie. Rzeczywiście mamy miejsce i teraz jak ja diagnozuję dzieci i młodzież, to rzeczywiście młodzież operuje tymi wskaźnikami.

00:58:36

Ll i robi to całkiem dobrze i robi to rzeczywiście bardzo skrupulatnie i młodzież przyznaje się do swoich problemów z Internetem nie ukrywa.

00:58:42

 

00:58:48

Nie udaje, że ten problem nie występuje dużo częściej niż dorośli. Młodzież mówi o tym, że nie potrafię żyć bez Internetu. Dorośli ukrywają ten fakt.

00:58:57

 

00:58:58

Manipulujemy treściami albo minimalizują mi koloryzują natomiast młodzież, bywa szczera do bólu, chyba, że bardzo boi się odcięcia i teraz jakby jeszcze nie chcę wchodzić na ten grunt, ale za chwilę wam opowiem Dlaczego nie warto od razu dzieciaków dzieci odcinać od Internetu?

00:59:17

Następne wyniki pokazują, że 22,7% młodzieży uważa, że sama jest uzależniona od korzystania z telefonu. Spójżcie.

00:59:26

Jak byście wzięli?

00:59:29

100% dorosłych ludzi.

00:59:30

Dorosłych ludzi spytali ich.

00:59:30

Spytali ich.

00:59:33

 

00:59:33

 

00:59:33

Ile z nich jest uzależnionych, to większość, by powiedziała, że nie, że zdarza się dużo, ale nie są uzależnieni. Natomiast młodzież jest tutaj bardzo refleksyjna. 22% ze 100% przepytanych dzieciaków to jest bardzo duży odsetek dzieci, które się przyznały, bo jak porównamy do tego osoby uzależnione od substancji psychoaktywnych, to nie znajdziecie takiego. Większość się nie przyznaje. Czy jakbyśmy spytali 100 osób, czy któraś z nich przejawia cechy uzależnienia, bo spójrzcie, że to było pytanie nie tylko osoby uzależnione, ale wszystkie dzieciaki.

01:00:01

A jakbyśmy spytali, to osób uzależnienie? No tak, normalnie nie wiemy czy są uzależnione czy nie o to czy są uzależnione od alkoholu to nikt by się nie przyznał może jedna osoba. Natomiast 22% Dzieciaków przyznaje się, że jest uzależniona, której korzysta wewnętrznego modelu wskaźnikowe go potrafi go odnieść do siebie i krytycznie powiedzieć o tym, że problem uzależnienia je dotyczy. Dlatego praca z młodzieżą i dziećmi uzależnionymi od sieci jest w tym kontekście diagnostycznym dużo prostsza.

01:00:02

 

01:00:32

Niż z osobami uzależnionymi od substancji psychoaktywnych, bo tu komponent ukrywania kłopotów związanych z siecią.

01:00:41

Ll nie jest taki duży młodzież nie uważa też tego za coś wstydliwego.

01:00:47

To należy ukrywać, chyba że boją się, że zabierzemy im telefon, to wtedy zaczynają kręcić 25% uczniów przynajmniej raz dziennie robi sobie selfi, a 7 robi ich kilkadziesiąt razy dziennie.

01:00:51

 

01:00:59

Bardzo dużo. 45% młodzieży stara się mieć telefon zawsze przy sobie również wtedy, kiedy kładzie się spać i kiedy wstaje z łóżka.

01:01:07

 

01:01:08

 

01:01:08

 

01:01:10

Feel to jest, jakby też nam pokazuje, że ten telefon jest ciągle on jest obecny, jest ważny, już przerzucam na kolejne dane, jest ważny jest, jest obecny i jest duży lęk przed brakiem dostępu 73 1% młodzieży uważa, że telefon komórkowy jest ważnym narzędziem do nauki.

01:01:32

12,9% uczniów nie słyszała o słowie cyberprzemoc co 10. Uczeń słyszy, słyszał to słowo, ale nie wie, co ona oznacza ID.

01:01:40

 

01:01:40

Teraz ja sama miałam, prowadziłam Grand Kuratoryjny w zakresie cyberprzemocy i rzeczywiście wiem, że każde województwo takiej Grand kuratoryjny miało i że większość szkół w zakresie cyberprzemocy jest przeszkolonych. Cyber słowo samo tylko słowo cyberprzemoc było tematem wielu Kampanii profilaktycznych i jest wałkowane na Prawo i na lewo wśród nas dorosłych. A tutaj 12% uczniów nie słyszało tego pojęcia. To jest nieprawdopodobne tak i to jakby nie jest tylko z perspektywy szkoły, ale też domu.

01:02:11

Tak, czyli jakby całościowo jako środowisko wychowawcze my ludzie otaczający rodzina, iż.

01:02:15

 

01:02:18

Mała, nie radzimy sobie z edukacją dzieci w zakresie zagrożeń wynikających z sieci 48,9% uczniów uważa, że każdy może stać się ofiarą cyberprzemocy. To jest też bardzo mało tak, bo 48% tak naprawdę 100% powinno uważać. No bo nie ma tutaj kryteriów, które nas jakoś tak chronią. Przed cyberprzemocą. Jeżeli w tej rzeczywistości cyber przebywamy 33% uczniów przyznała, że miała problemy z powodu używania telefonu komórkowego w szkole, a 50%.

01:02:24

 

01:02:49

Uczniów zadeklarowała, że ma w telefonie jakieś zdjęcia i filmy bądź wiadomości, których nie powinni zobaczyć i przeczytać inni.

01:02:57

 

01:02:58

To jest bardzo dużo, czyli najczęściej są to jakieś, jak to młodzież mówi nudesy tak co 10 uczeń uczennica przyznała, że robiła sobie zdjęcia bądź filmy intymne i wysłała je do innych osób, a 25% osób otrzymuje filmy intymne.

01:03:13

23% uczniów umówiło się z jakimś nieznajomym przez Internet.

01:03:19

 

01:03:19

A 69% uczniów zadeklarowało, że ich szkole istnieją. Jasne zasady korzystania z telefonu komórkowego. To już jest bardzo fajny wynik. Tak, czyli 70 prawie procent szkół ma wyraźne zasady, zaś 77% młodzieży uważa, że złym pomysłem jest wprowadzenie bezwzględnego zakazu korzystania z telefonu komórkowego na terenie szkoły 10 lat.

01:03:42

To przeciętny wiek, w którym uczniowie regularnie zaczynają korzystać z własnych telefonów komórkowych, a wiek inicjacji stale się obniża i 50%.

01:03:48

A więc.

01:03:48

 

01:03:52

 

01:03:53

Młodzieży rodziców komunikuje się z własnymi dziećmi za pomocą telefonu komórkowego komputera, przebywając z nimi jednocześnie w domu. Tak 50% pisze do swojego dziecka na komunikatorze, które jest w telefonie, więc jak byśmy spojrzeli na.

01:04:11

Same zasady kodeksy takie domowe.

01:04:15

 

01:04:15

Społeczne związane z użytkowaniem sieci to ich niewiele. Mamy też niewiele dzieciom. Tak naprawdę niewiele dzieciom proponujemy w takim razie jako dorośli.

01:04:25

Jeżeli wejdziecie sobie na stronę fundacji, dbam o mój zasięg, to macie tam sporo takich różnych materiałów, tak, z których możecie korzystać, nawet wydrukować i powiesić.

01:04:37

W domu na ścianie w szkole na tablicy świetnie opracowane materiały graficzne do wykorzystania w szkołach udostępniane w zamian za podanie adresu i 2 tak bo jest to jest taka Fundacja.

01:04:39

 

01:04:49

Taka grupa, która zajmuje się właśnie zagadnieniami sieci i oni tutaj opracowali takie podstawowe zasady bycia offline, które wynikają z badań naukowych, które prowadzą i w mojej opinii.

01:05:01

Te zasady wyczerpują podstawowe zasady higieny cyfrowej. Dosyć ważne jest, żeby się też z nimi zapoznać.

01:05:11

 

01:05:13

Wracając do tej kwestii kontekstu.

01:05:16

Ponowoczesności to chciałam wam tylko powiedzieć, że to nie jest tak, że powstał Internet i Internet sprawił, że nasze dzieci i nasza młodzież się uzależnia i że zaczyna funkcjonować coraz gorzej, bo my często w takim dyskursie prasowym albo takim potocznym rozumieniu zjawiska mówimy właśnie w taki sposób tak, że Internet zmienia nam rzeczywistość dzieci tak, że to Internet powoduje to to nie tak działa, to działa w 2 stronę.

01:05:40

My tworzymy jakiś kontekst kulturowy i poszukujemy narzędzi, dzięki którym możemy ten kontekst kulturowy zrealizować tak to tak jak człowiek.

01:05:48

 

01:05:48

Najpierw stworzył potrzeby przemieszczania się, a później wynalazku koło, żeby tą potrzebę przemieszczania się realizować. Czy najpierw człowiek miał potrzebę przetwarzania jedzenia, a później pojawił się potrzeba poszukiwania sposobu na to, aby to jedzenie rzeczywiście przetwarzać?

01:06:06

Tak więc najpierw powstał kontekst kulturowy związane z szybkim doświadczeniem zmian intensywnym, boć to waniem atomizacja społeczną, fizyczną. Co teraz jeszcze?

01:06:18

No etapie koronawirusa bardzo nam się uaktywniło to.

01:06:22

Czyli jakby chcemy mentalnie mieć kontakt z innymi ludźmi, ale fizycznie czuć się bezpiecznie w swojej własnej wiosce, czyli mamy powrót do atomu jących grupek.

01:06:32

I mentalnych potrzebą mentalnego podróżowania.

01:06:35

 

01:06:39

Czyli najpierw powstał ten kontekst kulturowy i społeczny. Najpierw powstały te potrzeby na przykład szybkiego doświadczania różnych rzeczy, a później my zaczęliśmy wykorzystywać dostępne narzędzia, żeby sobie to zrealizować.

01:06:53

 

01:06:53

Czyli później powstał Internet w bazie wojskowej po to, żeby ułatwić łączność, a ludzkość wykorzystała to narzędzie do tego, żeby urzeczywistnić wszystkie te potrzeby.

01:07:06

Które wynikają z tego kontekstu kulturowego, czyli żeby.

01:07:11

 

01:07:13

 

01:07:14

Bez fizycznego kontaktu z innymi ludźmi, bardzo bądź czując o, ale też bezrefleksyjnie, czyli poprzez algorytmy spędzać życie i zachęcam was do tego, żebyście rzeczywiście.

01:07:30

No w taki sposób patrzyli, że to nie i teraz. Oczywiście to, co się dzieje Internecie wtórnie kształtuje rzeczywistość kulturową, w którym, w której my jesteśmy. Natomiast to nie Internet kształtuje nas tylko to my kształtujemy przestrzeń cyfrową.

01:07:49

 

 

Pozostałe odcinki

Podobne materiały