Pełna treść dostępna jest wyłącznie dla subskrybentów

Masz już subskrypcję? Zaloguj się!

Modelowe rozwiązania w pracy z lękiem poizolacyjnym cz.1

Marta Szydłowska-Pierzak
Doskonalenie warsztatu terapeutycznego ODC. 18/21

W jaki sposób poradzić sobie z lękiem? Jak nie pozwolić, żeby lęk przejął kontrolę nad życiem?

Transkrypcja video Modelowe rozwiązania w pracy z lękiem poizolacyjnym  cz1. 

00:00:00 

 

00:00:06 

 

00:00:06 

 

00:00:13 

 

00:00:13 

 

00:00:21 

Pierwszy Cytat, na które warto zwrócić uwagę to to, że bez względu na to, jaka jest sytuacja, czy pojawia się ll i demia, w której teraz funkcjonujemy, czy tracimy pracę, czy rozpada nam się jakaś sytuacja związana z z relacjami, w których żyjemy? 

00:00:30 

 

00:00:30 

 

00:00:40 

 

00:00:41 

Nasze życie toczy się dalej do momentu oczywiście, w którym nie. Nie przyjdzie nam do głowy pomysł, żeby sobie takie życie odebrać, to bez względu na to, co spotykamy na swojej drodze. Mamy umiejętności jako lubię elastycznego dopasowania się do tego, żeby funkcjonować. 

00:01:02 

 

00:01:02 

Przej stoczonej rzeczywistości w taki sposób, który będzie dawał nam poczucie dobrostanu komfortu takiego spełnionego życia, czy tak jak to nazywamy też życia pełnego sensu, więc dzisiaj o tym, w jaki sposób możemy zastosować zarówno metody, które proponuje fill, które proponują najnowsze badania. 

00:01:24 

Jak wiecie, terapia poznawczo behawioralna opiera się o badania kliniczne. Ta wiedza, z której czerpiemy, to jest wiedza, która została w jakiś sposób. 

00:01:34 

Poparta teorią, ale także licznymi badaniami. 

00:01:36 

 

00:01:37 

Więc warto na to zwrócić uwagę, że nie jest to coś coi poprostu się. 

00:01:43 

O czym ktoś po prostu pomyślał, tylko tylko jest to coś, co ma ugruntowane empiryczne dowody, w związku z czym myśląc o lęku. 

00:01:54 

Bardzo pomyśleć sobie o. 

00:01:56 

Nim jako o emocji, która jest emocją podstawową taką emocją, która towarzyszy każdemu człowiekowi. Nie możemy jej. 

00:02:03 

 

00:02:03 

I usunąć z naszego życia, nie możemy się jej pozbyć i chociaż jako ludzie mamy taką tendencję dążenia do ll życiach zgodzie z takimi emocjami jak radość, szczęście, miłość, zadowolenie, to jest całkowicie naturalne i oczywiste, że nie chcemy takich emocji jak lęk, smutek, złość, Zazdrość, jakaś zawiść. 

00:02:27 

Tego chcemy jak najmniej, natomiast lęki należy do grupy emocji podstawowych, czyli nie da się tego lęku usunąć z naszego życia. 

00:02:35 

A on za wszelką cenę próbuje przejąć kontrolę. 

00:02:38 

 

00:02:39 

W naszej głowie, tak jak to państwo napisałam, fill nad naszymi zachowaniami i jeśli pracujemy w iliad, tym naszym lękiem tylko na za pomocą swojego umysłu, to jednocześnie no mamy trudności i uniknąć ogromnego zamętu, który ten lęk sieje lęk taką podstawową funkcją lęku, jeśli tego lęku jest bardzo dużo w naszym życiu, to to, co próbujemy robić w naturalny sposób działa to tak o każdego człowieka próbujemy unikać. 

00:03:08 

Różnych niebezpieczeństw zaczynamy walczyć z nimi albo l zamieram y jakby w bezruchu tak, czyli mówię teraz Państwo takich podstawowych Read. 

00:03:17 

Ciach każdego człowieka i myśląc o kontroli, jaką lęk próbuje przejąć w naszym życiu, lel, mam na myśli takie ograniczające zachowania, czyli bardzo często osoby, z którymi spotykam się w gabinecie sn fill, także myśląc o sobie i o swoich zachowaniach jako o człowieku. 

00:03:28 

 

00:03:40 

Bardzo często, jeśli mam takie poczucie, że tego lęku jest za dużo, to często jest takie zalanie tym lękiem zalanie, lękiem, ale także zalanie myślami, czyli bardzo dużo myśli, tak jak mi się kojarzy to z takim chomikiem, który kręci się w kółku i produkuje cały czas nowe myśli nowe treści. 

00:03:41 

 

00:03:59 

Nam tutaj chodzi o to. 

00:04:00 

 

00:04:00 

Że ll jak jest tego tak dużo, to bardzo trudno. 

00:04:04 

Jest wyjść z tego? 

00:04:05 

Kołowrotka, w związku z czym nie możemy tylko za pomocą umysłu pracować z lękiem. 

00:04:11 

Musimy uruchomić także swoje ciało zauważyć swoją fizjologię, próbować przenosić uwagę na różne inne aspekty nie tylko na nasz umysł. 

00:04:23 

 

00:04:24 

I EE mm to co jest także bardzo ważne w takim zrozumieniu lęku to jest cel zawężenie pola widzenia, która zostaje bardzo mocno ograniczone. 

00:04:35 

To jest tak, jak byście państwo możecie, jeśli n macie teraz możliwość zrobienia sobie takiego prostego ćwiczenia, tak jak byście wyobrazili sobie, że wasze dłonie, które macie przed sobą, spójrzcie na te wasze dłonie i wyobraźcie sobie, że w każdym jest 10 palców. 

00:04:54 

5 palców. 

00:04:54 

 

00:04:55 

Na które teraz patrz? 

00:04:56 

 

00:04:56 

Życia jest jakaś myśl, myśl, która wam utrudnia funkcjonowanie, która was ogranicza, co z moją pracą? Czy pandemia odbierze ll? 

00:05:06 

Być może kogoś bliskiego, co dalej się zadzieje, jak dalej będzie wyglądało moje życie dsoz z relacją, która jest dla mnie ważne. 

00:05:14 

Te myśli mogą dotyczyć czegoś, co jest to dotyczy waszej pracy tego, co dotyczy waszych relacji tego, co dotyczy myślenia o przyszłości. Pamiętajmy też, że w kontekście lęku lęk dotyczy najczęściej tego. 

00:05:27 

Takich myśli, które wiążą się z przyszłością. 

00:05:29 

Czyli patrząc na te swoje dłonie, ll, wkładając te myśli, trudne myśli dysfunkcjonalne, takie, które powodują różne emocje. Ale myślimy tutaj też głównie o lęku. Wyobraźcie sobie państwo, że przesuwacie te dłonie do waszej twarzy i. 

00:05:45 

 

00:05:47 

Zauważcie, co dalej się dzieje, kiedy macie przysłonięte u twarz dłońmi i jak wygląda wasze pole widzenia, to widzicie patrząc do góry patrząc na boki patrząc w dół. 

00:05:56 

 

00:05:57 

L jak wygląda wasz oddech, co się z nim dzieje? Czy komfortowy wam się oddycha? Co dzieje się z brzuchem z napięciem z mięśniami z potliwością? 

00:06:08 

Być może jak to jest patrzeć na świat w taki sposób, przez te swoje myśli, przez swoje dłonie? To obserwujcie przez moment minute 2. 

00:06:17 

Jak jak reaguje wasze ciało? Co dzieje się z taką chęcią? Być może odsunięcia już tak myśli Il tych dłoni. No dobrze, niech już to się skończy. 

00:06:26 

Cześć molay. 

00:06:28 

 

00:06:29 

Różne mogą się pojawiać reakcje całkowicie naturalne, bo to jest wasza El. Macie teraz okazję poznać, co z wami się dzieje w momencie, kiedy doświadczacie państwo wielu różnych trudnych myśli. 

00:06:41 

Jak reaguje ciało? Przyjrzyjcie się Jeszcze raz dookoła, jak to jest patrzeć w taki sposób i teraz delikatnie powoli odsuwa lcie państwo dłonie od twarzy, zauważając jednocześnie, jak wygląda przestrzeń wokół was. 

00:06:55 

 

00:06:55 

Co teraz dzieje się z oddechem, jak jest? Co dzieje się z ciałem jak no właśnie jak jak brzuch reaguje, co dzieje się z powietrzem, które nie było wcześniej? 

00:07:08 

Być może ja mam taki odruch, że w momencie, kiedy przystawiam dłonie do twarzy, za każdym razem niemalże kiedy robię, to ćwiczenia, mam poczucie takiego bardzo krótkiego oddech. 

00:07:16 

 

00:07:17 

EE, natomiast kiedy te dłonie odsyłam, zwiększa się moje pole widzenia i z automatu mam też zupełnie inną jakość oddychania. 

00:07:25 

To obserwujcie państwo zauważcie różnicę, jak to jest u was. Nie ma instrukcji do tego, jak powinniście reagować, ale to proste ćwiczenie. 

00:07:33 

Chciałabym, żeby wam pokazało, w jaki sposób właśnie to zawężone pole widzenia, właśnie kiedy jest tak dużo lęku, jak bardzo utrudnia nam to dostrzeganie tej przestrzeni, która jest. 

00:07:45 

 

00:07:46 

A dostrzegania tej przestrzeni, która jest wokół, to jest inny sposób myślenia. To jest inny sposób doświadczenia. To jest otwarcie się na coś nowego. 

00:07:55 

Lęk blokuje nam taką możliwość w i l, to bardzo często może nasilać reakcje depresyjne, czyli wycofywanie się z różnych sytuacji społecznych. To jest. 

00:08:09 

 

00:08:10 

Hmm takie poczucie tak jak mówiłam chwilę wcześniej o kontroli, to jest lęk chce kontrolować i chce przejąć taką. 

00:08:20 

Chciałabym trochę władzę nad tym, co się dzieje, żeby nie było sytuacji nieoczywistych, niespodziewanych, żebyśmy mieli Wszystko zaplanowane i żeby Wszystko się udawało. 

00:08:28 

Natomiast kiedy wkrada się duże poczucie smutku ll pojawiają się reakcje depresyjne połączeniu jeszcze z lękiem. Osoby zaczynają czuć, że sytuacja wymyka się, że Wszystko jest poza ich kontrolą i jednocześnie mają takie poczucie. 

00:08:45 

 

00:08:46 

Że nie mają już wyboru i że jedyne wyjście to jest. 

00:08:51 

Bardzo często. EE, dokonanie próby samobójczej. No to zwracam uwagę im Jestem świeżo po konferencji właśnie dotyczących podejmowania zachowanie samobójczych, gdzie zwracano bardzo ważną uwagę na to, że fill to co w tym momencie się dzieje. 

00:09:12 

No i tu może to będzie taka dla mnie była to niespodzianka. 

00:09:14 

Więc podzielić się z tym państwem tą wiedzą? 

00:09:17 

Że badania pokazują nam badania, raczej dane. 

00:09:21 

Z Komendy Głównej Policji. 

00:09:24 

 

00:09:24 

Dane statystyczne pokazują nam, że b lipca od okresu pandemii izolacji społecznej zmniejszyła się liczba prób samobójczych. Czyli możemy tutaj założyć i wysunąć taką hipotezę, że wiąże się to z zaburzeniem pewnej rutyny, że świat nagle tych osób, które już planował odebrać sobie życie, zmienił się nagle. 

00:09:45 

Te osoby dostrzegły, że wszyscy jesteśmy w tej samej sytuacji, że nie tylko ich świat wygląda tak. Jest taki dysfunkcjonalne i trudne, więc warto na to zwrócić uwagę, że. 

00:09:56 

 

00:09:56 

EE tych samotnych stres jest mniej, ale sytuacja pandemii się niestety nie zmienia ll dalej mamy pewną niewiedzę niepewność ll nie możemy kontrolować sytuacji. 

00:10:07 

Dodatkowo bardzo trudna sytuacja dla niektórych polityczna, która też nasila takie poczucie może nasilać poczucie bezsensu, więc kiedy byś miała to Wszystko do kupy, mamy sporo emocji, które mocno zaburzało taką naszą równowagę i spokój. 

00:10:24 

 

00:10:24 

I nie da się tego zlikwidować. To są nasze podstawowe emocje, w których jako ludzie funkcjonujemy i zrozumienie, i też takie zaakceptowanie, przyjrzenie się temu, że tak reaguje jako człowiek. 

00:10:36 

Ale jak reaguje? Czyli znowu wracamy do tego ćwiczenia po to, żebyśmy trochę siebie poznali, żebyśmy zauważyli, jak my reagujemy. Natomiast musimy też pamiętać, że to, że obowiązuje nas pewna fl taka. 

00:10:51 

 

00:10:51 

Większy być może większe zaangażowanie, żeby wspierać innych. Takie też pomaganie mamy zawód zaufania publicznego, czyli trochę się od nas oczekuje, że będziemy stali na posterunku i wspierali innych, kiedy, kiedy są jakieś trudności czy problemy. 

00:11:06 

Ale musimy pamiętać także o sobie, czyli zakładamy, że nie tylko inni mają kłopoty, a nasze życie jako terapeutów, pedagogów, psychologów, że to wygląda Wszystko super i. 

00:11:19 

 

00:11:19 

Nie mamy żadnych kłopotów, przecież my mamy umiejętności. Wiemy, jak sobie poradzić. No nie, bo to ćwiczenie pokazuje, że fizjologia uruchamia się w całkowicie naturalny sposób. 

00:11:28 

Nie ma możliwości, żeby to zatrzymać, więc zachęcam Państwa do zwrócenia też uwagę na siebie, na to, że rogu jest i reagujemy jako ludzi, aby względu na to, jaką rolę pełni my self, całkowicie normalny, fizjologiczny sposób. Sytuacja, w której żyjemy, jest sytuacją dużej niewiedzy. Dużej niepewności jest sytuacją. 

00:11:51 

Z całą pewnością nasilającą obawy lęk. 

00:11:53 

 

00:11:53 

Ki ll, myślę sobie też o tym, czego ja ostatnio doświadczyłam w kontekście kontaktu z innymi ludźmi, czyli nie robię często takie doświadczenie społeczne. 

00:12:05 

Może to w cudzysłowiu wsadzając, że to nie jest. 

00:12:09 

Nie, nie, nie. 

00:12:10 

Doświadczam na ludziach, ale obserwuję i zauważam, co dzieje się z innymi ll, jak uciekają wzrokiem fill. Bardzo lubię spacerować, w związku z czym codziennie taki spacer jest niemalże obowiązkowo moją rutyną. 

00:12:24 

I EE EE, kiedy wychodzą na spacer to pierwsze co próbuje zauważyć w 2 człowieku tej byoby. 

00:12:31 

 

00:12:31 

No a, że jest maska w tej chwili na twarzy to te oczy zdaje się, że powinny być widoczne. Natomiast z moich obserwacji wynika, że ludzie bardzo często uciekają wzrokiem, że nie chcę patrzeć, jeśli patrzą, to przyglądają się z taką niepewnością, czy osoba, którą mijają, ma prawidłowo założoną maseczkę czy nie kicha, nie kaszle czy nie. 

00:12:53 

Nie wiem, nie mam jakiś objawów chorobowych. Bardzo często obserwuję, że na wąskiej ścieżce gdzieś w jakimś parku osoby wymijają takim łukiem. 

00:13:02 

Czyli jeszcze dodatkowo ll jakby chcąc ochronić siebie, ale jednocześnie. 

00:13:07 

 

00:13:07 

Ll być może ograniczyć też lęk swój, które odczuwają, ale jednocześnie też nie ma tego kontaktu społecznego i tego patrzenia w oczy, czyli czegoś, co tak naprawdę mogłoby pomóc nawiązać jakąś więź. 

00:13:19 

Czy w ogóle też zauważyć tego 2 człowieka? Ll, więc zwróćcie państwo uwagę, jak to jest w waszych środowiskach i czasem ten kontakt wzrokowy i uśmiechnięci się przecież kiedy się uśmiechamy i ten uśmiech jest taki, no może nie chodzi łódzki ogromne, ale kiedy? 

00:13:31 

 

00:13:37 

Robimy to spontanicznie i z radością. To też znaczy, a nasze oczy zaczynają się uśmiech. 

00:13:42 

 

00:13:42 

Stać więc ogromnie ważne jest, że nawet jeśli nie widzimy tej twarzy, bo ona jest przykryta, to takie fill taki uśmiech, które będzie widoczne w oczach ll. 

00:13:51 

Drobne akty życzliwości są w takich sytuacjach ogromnie także ważne, ale o tym jeszcze dalej będę będę mówiła to kol. Przygotowałam także na końcu dla państwa l taką najnowszą literaturę będzie z. 

00:14:05 

Opisy pozycji, z których ja zaczerpnęłam tutaj wiedzę do tej prezentacji, ale także które ogromnie polecam. Jestem terapeutką, która pracuje także w nurcie terapii, akceptacji i zaangażowania, czyli bardzo mocno także współczucia i bardzo mocno skupiamy się na tym, żeby zauważać to, co się w nas dzieje, ale nie usuwać tego wszystkiego, czyli reagować w jakiś sposób, nauczyć się, jak mogę reagować i regulować swoje dysfunkcjonalne emo Cje. 

00:14:16 

 

00:14:16 

 

00:14:17 

 

00:14:35 

Swoje, nie usuwamy ich tak ani myśli, ani emocji, tylko je zauważamy i próbujemy jakoś zareagować w zgodzie z tym, co jest dla nas ważne. I taka. 

00:14:44 

 

00:14:45 

Metafora, którą bardzo często stosuje, ponieważ jest to praca ll terapia akceptacji zaangażowania oparta głównie o metafor u po to, żeby pokazać, jak ten nasz umysł nie oddzielając go od ciała, bo holistycznie patrzymy na siebie jako na człowieka, który ma zarówno umysł ma ciało i fizjologię, ma różne wewnętrzne doświadczenia związane z mos pamięcią, która odtwarza. 

00:15:12 

 

00:15:12 

Nasze doświadczenia wspomnienia nie tylko z poziomu poznawczego, ale także fizjologicznego. Czyli bardzo ważne jest, żebyśmy patrzyli na siebie w taki sposób całościowy, ale budowanie dystansu, czyli ta przestrzeń, o której mówiłam na samym początku, to jest coś, co jest otwieraniem się na. 

00:15:34 

 

00:15:34 

Na to, że ten umysł yy właśnie ma się nie zawężać. Mama mamy na niego popatrzeć jako umysł, czyli coś, co możemy nazwać. 

00:15:43 

Czasem możemy określić jego wagę, strukturę właśnie po to, żeby trochę się zdystansować i otworzyć na to sn no. To co innego możemy jeszcze zauważyć nie tylko ten dysfunkcjonalne umysł. 

00:15:56 

Zobaczcie państwo, jak często też teraz używam tego słowa właśnie po to, żeby wam utrwaliło się trochę to, że umysł jest czymś, co produkuje myśli. 

00:16:04 

Nie jesteśmy my. 

00:16:05 

 

00:16:05 

Klami nie jesteśmy lękiem, który przeżywamy, po prostu czujemy lęk, mamy jakieś myśli, które się pojawiają. Jest to zasługa naszego umysłu. 

00:16:13 

Pamiętacie państwo taką bajkę? Było sobie życie. Il ja często posługuje się też bajkami. W swojej pracy w głowie się nie mieści, było sobie życie, było sobie życie i tamten Biały Brodacz, że zarządca jakby naszego cały zarządzał naszym całym systemem. 

00:16:28 

 

00:16:29 

I eee, to jest właśnie ten nasz umysł. Spróbujcie państwo wyobrazić sobie, że prowadzicie autobus, to wasze życie, to jest autobus, który jak byście zwizualizowałam sobie, czyli wykorzystujemy l możliwości naszego umysłu ll autobus, który nazywa się twoje życie i. 

00:16:49 

Jesteście kierowcą tego swojego autobusu i tak jak każdy autobus z pewnością podróżowali ściera z autobusem. 

00:16:56 

 

00:16:57 

Mmm zabieracie po drodze? 

00:16:58 

Pasażerów i tymi pasażerami są państwa wspomnienia doznania cielesne uwarunkowane emocje myśli tworzące sieć i myślenie. 

00:17:09 

Pojawia się jedna, tylko zazwyczaj to jest takie skojarzenia łańcuchowe. Kiedy zwracacie państwo uwagę na swoich stresujących? 

00:17:17 

Pasażerów tych, których nie. 

00:17:19 

Chcecie i chcieli byście się ich pozbyć w ogóle, żeby ich nie było gdzieś na kolejnych przez. 

00:17:23 

 

00:17:23 

Sztangach takich jak strach przed krytyką. Być może lęk o przyszłość, lęk o pracę, lęk o bliskich. Nie patrzycie państwo na drodze na drogę w momencie kiedy zwracacie uwagę na wszystkich tych pasażerów, których nie akceptujecie i nie lubicie. 

00:17:42 

I to jest całkowicie naturalne, że chcecie się ich pozbyć z własnego autobusu, natomiast do tego, żeby zatrzymać i pozbyć się ich potrzebne, jest zatrzymanie pojazdu. 

00:17:54 

A zatrzymanie pojazdu wiąże się z tym, że stracicie czas. 

00:17:57 

Że możecie nie zdążyć, nie zdążyć dotrzeć do tego, co dla was ważne, albo możecie w ogóle tam nie dojechać, bo zboczyć z drogi może posłuchacie któregoś z tych pasażerów i zmienicie w ogóle kierunek trasy? 

00:18:11 

Czyli odsunięcie się. 

00:18:11 

 

00:18:12 

Od swoich wartości od tego, co dla nas ważne. Natomiast niektórzy pasażerowie są tak okropni, że odmawiają opuszczenia autobusu oni. 

00:18:20 

Wcale nie chcą wysiąść z tego autobusu. 

00:18:22 

 

00:18:22 

 

00:18:22 

No i podejmujecie państwo z nimi walkę. Jest to całkowicie naturalne, tak jak powiedziałam na początku mamy taki sposób reagowania albo walczymy, albo uciekamy, albo zostaje zamrożony. 

00:18:36 

Cały nasz system to kojarzy mi się z tym taka Myszka, która bawi się z kotem i z bajki. Znowu Tom i jerry tak, kiedy Myszka leży na plecach i udaje, że że nie żyje. 

00:18:45 

Bo co tak naprawdę nie chce iść zrobić nic złego, tylko chce się z nią pobawić w taki sposób, który którego ona nie chce. Więc lll. 

00:18:54 

Możecie mieć różne sposób reagowania, jeśli chodzi o. 

00:18:56 

Lęk bardzo często jest to. 

00:18:58 

Podjęcie walki walczymy, uciekamy, walczymy. 

00:19:01 

 

00:19:02 

Walczymy, żeby się pozbyć tego, co dla nas, niefajne i. 

00:19:05 

Tu też chcemy walczyć z tymi swoimi pasażerami. 

00:19:08 

Natomiast zdrowym rozwiązaniem alternatywnym byłoby kontynuowanie podróży i zachowanie koncentracji na drodze. 

00:19:15 

Czyli oni sobie dalej siedzą oni dalej podpowiadają. Oni dalej mówią o całości pasażerowie, których nie chcecie dalej, mówią, że robicie coś niefajnego, że jesteście beznadziejni, że przyszłość jest no czymś. To będzie fatalne, albo w ogóle jej nie będzie. 

00:19:29 

Ludzie a wy dalej prowadzicie ten swój autobus? Zachęcam państwa do tego, żeby fill. Być może jeśli to jest to ćwiczenie jest zbyt krótkie. 

00:19:30 

 

00:19:39 

Są na na stronie internetowej także moim bliscy znajomi prowadzą taką witrynę internetową. Uczę się Act i tam mają dużo animacji. 

00:19:50 

Założeniem terapeuci akceptacji zaangażowania dzielą się nieodpłatnie różnymi materiałami, więc zachęcam Państwa do tego, żebyście poszukali i obejrzeli te te te. 

00:19:59 

Tam są różne anime. 

00:20:01 

A także różne inne. Ciekawe czy artykuły, czy czy wydarzenia, które są organizowane. Natomiast to, co tutaj jest to co napisałam, jest z pozycji, którą macie państwo niżej. 

00:20:12 

Także zachęcam genialna książka. Wczoraj dostalam więc jeszcze kartki Pachnące drukarnią, ale już zdążyłam się z nią częściowo zapoznać. 

00:20:14 

 

 

Pozostałe odcinki

Podobne materiały